پاکیزه دلی. [ زَ / زِ دِ ] ( حامص مرکب ) پاکدلی : پاکیزه دل است این ملک شرق و ملک راپاکیزه دلی باید و پاکیزه دهائی.منوچهری ( دیوان چ دبیر سیاقی ص 96 ).