پاکنه
/pAkne/
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
( اسم ) ۱- جای پا یا پله ای که در کاریز و قنات و مانند آن کنده باشند . ۲- آنجای از تون که تونتاب برای تیز کردن آتش ایستد .
آنجای از تون که گلخن تاب ایستد تیز کردن آتش را
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
گویش مازنی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید