پاکنه

/pAkne/

لغت نامه دهخدا

پاکنه. [ ک َ ن َ / ن ِ ] ( اِ مرکب ) آنجایی از تون که گلخن تاب ایستد تیز کردن آتش را.

فرهنگ فارسی

جای پایاپله که درداخل قنات یاکاریزپی آب کنده باشد
( اسم ) ۱- جای پا یا پله ای که در کاریز و قنات و مانند آن کنده باشند . ۲- آنجای از تون که تونتاب برای تیز کردن آتش ایستد .
آنجای از تون که گلخن تاب ایستد تیز کردن آتش را

فرهنگ معین

(کَ نِ یا نَ ) (اِمر. ) ۱ - جای پا یا پله ای که در کاریز و قنات و مانند آن کنده باشند. ۲ - جایی از تون که تونتاب برای تیز کردن آتش ایستد.

فرهنگ عمید

جای پا یا پله که داخل قنات، کاریز، پی آب، یا جای دیگر کنده باشند.

گویش مازنی

/paakene/ آرد برنج

پیشنهاد کاربران

پایاب اصطلاحی است برای راهرویی که به قنوات کنده می شد. از آنجا آب بر می داشتند و ظرف می شستند. در تهران به آن �پاکنه� می گفته اند.

بپرس