پاک کننده

پاک کننده(پوست). اصطلاح پاک کننده به محصولی گفته می گردد که آلودگی یا سایر مواد را تمیز یا پاک می کند. یک پاک کننده می تواند یک شوینده باشد و گونه های مختلفی از پاک کننده ها وجود دارد که با هدف یا تمرکز خاصی تولید می شوند. به عنوان مثال، یک پاک کنندهٔ چربی یا پاک کنندهٔ کاربراتوری که در مکانیک خودرو برای تمیز کردن موتور و قطعات خاص خودرو بهره گیری می گردد.
گونه های دیگر شامل گونه هایی است که در زیبایی شناسی، پوست یا مراقبت های عمومی پوست بهره گیری می گردد. در این مورد، پاک کننده یک محصول مراقبت از صورت است که برای پاک کردن آرایش، باقیماندهٔ محصولات مراقبت از پوست، میکروب ها، سلول های مردهٔ پوست، روغن، عرق، آلودگی و سایر گونه های آلاینده های روزانه از صورت بهره گیری می گردد. این مواد شوینده به جلوگیری از تجمع آلودگی، عفونت، مسدود شدن منافذ، تحریک و مسائل زیبایی مانند تیرگی ناشی از تجمع پوست مرده و براق شدن بیش از حد پوست در اثر تجمع سبوم کمک می کند. این همچنین می تواند به پیشگیری یا درمان برخی از بیماری های پوستی کمک کند. مانند آکنه. پاکسازی اولین گام در رژیم مراقبت از پوست است و می تواند علاوه بر تونر و مرطوب کننده، پس از پاکسازی یا بهره گیری از پنبهٔ پاک کنندهٔ آرایش بهره گیری گردد.
گاهی «پاکسازی مضاعف» پیش از بهره گیری از هر محصول مراقبت از پوست دیگری تشویق می گردد تا از انحلال و حذف کامل باقی مانده هایی که ممکن است در برابر پاکسازی مقاوم تر باشند، مانند: آرایش ضدآب، ضدآفتاب مقاوم در برابر آب، سبوم اضافی پوست چرب و ذرات آلودگی هوا. پاکسازی مضاعف معمولاً شامل بهره گیری از یک پاک کنندهٔ محلول در چربی ( به عنوان مثال، روغن پاک کننده ) روی پوست خشک و ماساژ دادن آن در اطراف صورت برای مدت طولانی است. سپس در این ناحیه ممکن است آب پاشیده گردد. سپس هر نوع پاک کنندهٔ آبی با آب امولسیون می گردد و به عنوان پاک کنندهٔ اصلی بهره گیری می گردد که اولین پاک کننده را از بین می برد و پوست را بیشتر تمیز می کند. سپس صورت را به طور کامل با آب بشویید تا جایی که هیچ آلودگی یا اثری از محصول باقی نماند.
بهره گیری از پاک کننده ای که برای پوست صورت برای از بین بردن آلودگی ها تعیین شده است، جایگزین بهتری برای صابون یا شکل دیگری از پاک کننده های پوستی است که به طور خاص برای صورت ساخته نشده است، به دلایل زیر: