پاک چشم

لغت نامه دهخدا

پاک چشم. [ چ َ ] ( ص مرکب ) که به ریبت در نامحرمان و محارم دیگران نبیند.

( صفت ) آنکه بریبت در نامحرمان و محارم دیگران نبیند نظر پاک .
که به ریبت در نامحرمان و محارم دیگران نبیند

آن که از روی شهوت به نامحرم نظر نکند.

کسی که به دیده و فکر بد نگاه نکند.