[ویکی نور] «دکتر سید رضا پاک نژاد» فرزند سید ابوالقاسم، در سوم آذر ماه سال 1303ش متولد شد. وی کودکی را در شهر دارالعباده یزد سپری و در سال 1321ش، دیپلم متوسطه را از دبیرستان ایرانشهر اخذ کرد.
پس از پایان دوران تحصیل و قبل از راهیابی به دانشگاه در سال 1322ش به مکه مکرمه مشرف شد و چون در آن سال، فتنه گردن زدن ابوطالب یزدی در مکه معظمه پیش آمد، مدت 31 روز به همراه برخی از دوستانش در زندان شهر مکه بازداشت شد. وی در طول سفر حج ابراهیمی که 6 ماه و 7 روز طول کشید، تحقیق و پژوهش را در کنار احکام عبادی و مناسک حج دنبال نمود و با مسلمانان کشورهای مختلف ارتباط صمیمی برقرار کرد.
وی در سال 1331ش رساله دکترای خود با عنوان «تمام برنامه های پزشکی در اسلام» را با درجه ممتاز گذراند. وی در کنار تحصیل علم طب، به فراگیری زبان و ادبیات عرب نیز پرداخت و دروس حوزوی را تا سطح مقدمات، نزد حجت الاسلام والمسلمین عجم طی کرد. وی پیش از پیروزی انقلاب اسلامی، با انتخاب مسئولیت آموزگاری در مدارس شهر یزد، حسابداری، طبابت و سرانجام ریاست بیمارستان هراتی و بیمه یزد، خدمات قابل توجهی را به همنوعان خود ارائه کرد. او همواره به روشنگری مردم، به ویژه جوانان می پرداخت. ایشان در سال های قبل از پیروزی انقلاب اسلامی دو سفر به حج، چهار سفر به عراق (برای زیارت)، یک سفر به سوئیس، پاریس، لندن و برلین برای تحقیقات علمی داشته است.
او که دانش آموخته مکتب امام صادق(ع) بود، توانست فقه و طب را با هم درآمیخته، با کنکاش در علوم پزشکی و اسلامی، احکام و فتوای مراجع تقلید را در علم پزشکی بکار گیرد. وی با طرح مطالب پزشکی و انطباق آن با فقه و نیز بررسی علوم و معارف اسلامی، کتب متعددی را تألیف نمود که مهمترین آن یکصد و ده جلد کتاب با عنوان «اولین دانشگاه و آخرین پیامبر» است که 40 جلد آن به زیور چاپ آراسته شده است.
این محقق متعهد، شامگاه هفتم تیر سال 1360ش به همراه دیگر برادرش سید محمد که او نیز از اعضاء حزب جمهوری اسلامی بود به سوی آسمانها پر گشودند. او و برادرش به همراه 70 نفراز بهترین خدمتگزاران ایران و آیت الله بهشتی در هفتم تیر سال 1360، با بمب گذاری منافقین به شهادت رسیدند. پیکر غرق به خون و پاره پاره او در گلزار شهدای یزد به خاک سپرده شد.
اولین دانشگاه و آخرین پیامبر / نوع اثر: کتاب / نقش: نویسنده
پس از پایان دوران تحصیل و قبل از راهیابی به دانشگاه در سال 1322ش به مکه مکرمه مشرف شد و چون در آن سال، فتنه گردن زدن ابوطالب یزدی در مکه معظمه پیش آمد، مدت 31 روز به همراه برخی از دوستانش در زندان شهر مکه بازداشت شد. وی در طول سفر حج ابراهیمی که 6 ماه و 7 روز طول کشید، تحقیق و پژوهش را در کنار احکام عبادی و مناسک حج دنبال نمود و با مسلمانان کشورهای مختلف ارتباط صمیمی برقرار کرد.
وی در سال 1331ش رساله دکترای خود با عنوان «تمام برنامه های پزشکی در اسلام» را با درجه ممتاز گذراند. وی در کنار تحصیل علم طب، به فراگیری زبان و ادبیات عرب نیز پرداخت و دروس حوزوی را تا سطح مقدمات، نزد حجت الاسلام والمسلمین عجم طی کرد. وی پیش از پیروزی انقلاب اسلامی، با انتخاب مسئولیت آموزگاری در مدارس شهر یزد، حسابداری، طبابت و سرانجام ریاست بیمارستان هراتی و بیمه یزد، خدمات قابل توجهی را به همنوعان خود ارائه کرد. او همواره به روشنگری مردم، به ویژه جوانان می پرداخت. ایشان در سال های قبل از پیروزی انقلاب اسلامی دو سفر به حج، چهار سفر به عراق (برای زیارت)، یک سفر به سوئیس، پاریس، لندن و برلین برای تحقیقات علمی داشته است.
او که دانش آموخته مکتب امام صادق(ع) بود، توانست فقه و طب را با هم درآمیخته، با کنکاش در علوم پزشکی و اسلامی، احکام و فتوای مراجع تقلید را در علم پزشکی بکار گیرد. وی با طرح مطالب پزشکی و انطباق آن با فقه و نیز بررسی علوم و معارف اسلامی، کتب متعددی را تألیف نمود که مهمترین آن یکصد و ده جلد کتاب با عنوان «اولین دانشگاه و آخرین پیامبر» است که 40 جلد آن به زیور چاپ آراسته شده است.
این محقق متعهد، شامگاه هفتم تیر سال 1360ش به همراه دیگر برادرش سید محمد که او نیز از اعضاء حزب جمهوری اسلامی بود به سوی آسمانها پر گشودند. او و برادرش به همراه 70 نفراز بهترین خدمتگزاران ایران و آیت الله بهشتی در هفتم تیر سال 1360، با بمب گذاری منافقین به شهادت رسیدند. پیکر غرق به خون و پاره پاره او در گلزار شهدای یزد به خاک سپرده شد.
اولین دانشگاه و آخرین پیامبر / نوع اثر: کتاب / نقش: نویسنده