پاک سیرت

/pAksirat/

لغت نامه دهخدا

پاک سیرت. [ رَ ] ( ص مرکب ) پاکخوی.

( صفت ) پاکخوی .
پاکخوی

۱. آن که طریقه و مذهب خوب دارد، نیکوروش.
۲. نیک خو.

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید