پاک روان

/pAkravAn/

لغت نامه دهخدا

پاک روان. [ رَ ] ( ص مرکب ) پاکدرون. پاک باطن. پاکدامن. پاک جان.

پاک درون پاک باطن
پاک جان، پاک باطن، نیک نفس، کسی که درون پاک دارد
( صفت ) پاک جان پاک درون پاک باطن پاکدامن .

کسی که ضمیر و درون پاک دارد، پاک جان، پاک باطن، نیک نفس.

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید