پاک بوم

لغت نامه دهخدا

پاک بوم. ( اِ مرکب ) کشور پاک. خطه پاک. || ( ص مرکب ) پاک نهاد :
گزین کرد از آن فیلسوفان روم
سخنگوی و بادانش و پاک بوم.

فردوسی.

( صفت ) ۱- کشور پاک خط. پاکبوم پاک زمین مقدس . ۲- پاک نهاد .
کشور پاک یا پاک نهاد

پاکیزه بوم، سرزمین پاک، خاک پاک، زمین مقدس.

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید