پاک اصل

لغت نامه دهخدا

پاک اصل. [ اَ ] ( ص مرکب ) پاک نژاد. پاک گوهر. که گوهری پاک دارد :
ای نیکنام ای نیکخوی ای نیکدل ای نیکروی
ای پاک اصل ای پاک رای ای پاک طبع ای پاکدین.

فرخی ( دیوان چ دبیر سیافی ص 259 ).

( صفت ) آنکه گوهری پاک دارد پاک گوهر پاک نژاد .
پاک نژاد پاک گوهر

پاک نژاد، پاک گوهر، نجیب.

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید