پاژند

لغت نامه دهخدا

پاژند. [ ژَ ] ( اِ ) آلتی است که بدان آتش را بشکنند و بمناسبت همین معنی نام تفسیر ژند که کتاب زرتشت است در بیان دین آتش پرستی. ( غیاث اللغات ). رجوع به پازند شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) چیزی که بر آتش زنه زنند تا از آن آتش بر آید .
آلتی که بدان آتش را بشکنند

پیشنهاد کاربران

بپرس