پاچراغی. [ چ َ / چ ِ ] ( ص نسبی ، اِ مرکب )پولی که دکانداران در اوّل شب آنگاه که چراغ روشن می کردند بپای چراغ می نهادند و سپس به فقیر میدادند.
فرهنگ فارسی
( صفت اسم ) ۱ - جای گذاشتن چراغ در خانه و سرای . ۲ - پولی که تماشاگران در زور خانه و مانند آن پای چراغ نهند . ۳ - پولی که دکانداران سر شب پای چراغ مینهادند و بعد بفقیر میدادند .
فرهنگ معین
( ~. ) (اِمر. ) ۱ - جای گذاشتن چراغ در خانه یا دکان . ۲ - پولی که تماشاگران در زورخانه و مانند آن پای چراغ می گذارند. ۳ - پولی که دکانداران سر شب پای چراغ می نهادند تا به فقیری بدهند. ۴ - در بازار به آخرین مشتری که تقریباً در آخروقت برای خرید جنس می آید، گ
فرهنگ عمید
۱. جای گذاشتن چراغ در خانه. ۲. [مجاز] پولی که مردم در زورخانه و بعضی جاهای دیگر پای چراغ می گذارند.
