پاپ اینوسان سوم ( به فرانسوی: Innocent III ) ( به لاتین: Innocentus III ) یکی از پاپ های کلیسای کاتولیک رم بود که در ایتالیا به دنیا آمد و از ۱۱۹۸ تا ۱۲۱۶ میلادی پاپ بود.
اینوسنت سوم، از خانوادهای نامدار، در ۳۷ سالگی به مقام پاپی رسید؛ او از دیدگاه قدرت سیاسی، نقطه اوج نمایه یا منحنی قدرت پاپها بود. این پاپ، فردی کاردان، خستگی ناپذیر، فزون خواه و خونریز بود؛ او خود را دارنده کلاه روحانی و برخوردار از تاج پادشاهی می دانست و آشکارا خویش را «پاپِ پادشاه» می خواند؛ او به راستی در جایگاه سرور شهریاران جای گرفت و می توانست بگوید که ولینعمت بسیاری از شاهان اروپا است و بیشتر شهریاران - دست کم در تعارف - واسال اویند؛ رم یکسره زیر نگین او بود؛ با فیلیپ آگوست شهریار فرانسه سر ستیز گرفت؛ زمانی دگر پادشاهی انگلیس را از ژانسانتر ستد و به فیلیپ اگوست سپرد؛ تاج و تختهای مجارستان، دانمارک، کاستیل، آراگون به اراده او وابسته بودند؛ رئیس قوم بلغار را جایگاه پادشاهی بخشید؛ بر آن بود که در صربستان هم پادشاهی برگمارد؛ پیوسته می کوشید که مهار آلمانی ها را در چنگ خود نگه دارد. [ ۱]
با این همه، دولت و نظام ویژه وی پایا نماند؛ او نیز بسان بسیاری از قدرت مداران غرّه و فریفته جایگاه خویش شد. «پاپ شَهریار» هم، نه ناله ملتهای اروپایی را می شنید نه به نیروهای گریز از مرکز بها می داد، نه جنبش های نوآورانه آن روز اروپا را به حساب می آورد، و نه فاجعه جنگهای پی در پی دل او را می آزرد. [ ۲]
وی فرمان جنگ صلیبی چهارم را داد. در حالی که اروپایی ها از پیروزی نسبی در جنگ صلیبی سوم و تصرفات ریچارد شیردل خوشحال بودند پاپ ایونست سوم فرمان جنگ صلیبی چهارم را داد. وی زمانیکه دید بزرگ ترین فرماندهٔ مسلمان یعنی صلاح الدین ایوبی از دنیا رفته امیدی جدیدی برای بازپس گیری اورشلیم در او ایجاد شد و او با جمع کردن پادشاهان اروپا یعنی لویی هفتم و… توانست جنگ صلیبی چهارم را آغاز کند. صلیبیون ابتدا در ونیز جمع شدند و به طرف قسطنطنیه حرکت کردند و سرانجام این شهر را تصرف و این شهر به خود لقب لاتینی گرفت و تحت نفوذ پاپ قرار گرفت. گروهی کوچک از اروپاییان به طرف اورشلیم حرکت کردند و شکست خوردند. از آن سو ایوبیان بر مصر و شام مسلط و به ملک الکامل رسید. [ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاینوسنت سوم، از خانوادهای نامدار، در ۳۷ سالگی به مقام پاپی رسید؛ او از دیدگاه قدرت سیاسی، نقطه اوج نمایه یا منحنی قدرت پاپها بود. این پاپ، فردی کاردان، خستگی ناپذیر، فزون خواه و خونریز بود؛ او خود را دارنده کلاه روحانی و برخوردار از تاج پادشاهی می دانست و آشکارا خویش را «پاپِ پادشاه» می خواند؛ او به راستی در جایگاه سرور شهریاران جای گرفت و می توانست بگوید که ولینعمت بسیاری از شاهان اروپا است و بیشتر شهریاران - دست کم در تعارف - واسال اویند؛ رم یکسره زیر نگین او بود؛ با فیلیپ آگوست شهریار فرانسه سر ستیز گرفت؛ زمانی دگر پادشاهی انگلیس را از ژانسانتر ستد و به فیلیپ اگوست سپرد؛ تاج و تختهای مجارستان، دانمارک، کاستیل، آراگون به اراده او وابسته بودند؛ رئیس قوم بلغار را جایگاه پادشاهی بخشید؛ بر آن بود که در صربستان هم پادشاهی برگمارد؛ پیوسته می کوشید که مهار آلمانی ها را در چنگ خود نگه دارد. [ ۱]
با این همه، دولت و نظام ویژه وی پایا نماند؛ او نیز بسان بسیاری از قدرت مداران غرّه و فریفته جایگاه خویش شد. «پاپ شَهریار» هم، نه ناله ملتهای اروپایی را می شنید نه به نیروهای گریز از مرکز بها می داد، نه جنبش های نوآورانه آن روز اروپا را به حساب می آورد، و نه فاجعه جنگهای پی در پی دل او را می آزرد. [ ۲]
وی فرمان جنگ صلیبی چهارم را داد. در حالی که اروپایی ها از پیروزی نسبی در جنگ صلیبی سوم و تصرفات ریچارد شیردل خوشحال بودند پاپ ایونست سوم فرمان جنگ صلیبی چهارم را داد. وی زمانیکه دید بزرگ ترین فرماندهٔ مسلمان یعنی صلاح الدین ایوبی از دنیا رفته امیدی جدیدی برای بازپس گیری اورشلیم در او ایجاد شد و او با جمع کردن پادشاهان اروپا یعنی لویی هفتم و… توانست جنگ صلیبی چهارم را آغاز کند. صلیبیون ابتدا در ونیز جمع شدند و به طرف قسطنطنیه حرکت کردند و سرانجام این شهر را تصرف و این شهر به خود لقب لاتینی گرفت و تحت نفوذ پاپ قرار گرفت. گروهی کوچک از اروپاییان به طرف اورشلیم حرکت کردند و شکست خوردند. از آن سو ایوبیان بر مصر و شام مسلط و به ملک الکامل رسید. [ ۳]
wiki: پاپ اینوسنت سوم