پاویون

پاویون ( به انگلیسی: Pavilion و Pavillion ) ( به فرانسوی: Pavillon ) دارای دو معنای «سازهٔ ساده و مستقل» و «معماری کلاسیک» است. خیمه، غرفه، اقامتگاه موقت، کوشک ( عمارت کلاه فرنگی ) ، عمارت تابستانی، و سرایه در این گروه قرار دارند.
پاویون ممکن است اشاره به سازه ای داشته باشد که درفاصلهٔ کمی از اقامتگاه اصلی مستقر شده است. بزرگ یا کوچک، معمولاً رابطه ای میان آرامش و لذت و مورد استفادهٔ چنین سازه ای وجود دارد. پاویونی که مزیت استفاده از چشم اندازی خوب را فراهم می کند عمارت کلاه فرنگی ( Gazebo ) نامیده می شود.
چنین پاویونی ممکن است شامل یک باغ کوچک خارج ساختمان باشد، مانند کوشک تابستانی یا یک آلاچیق یا کلبه. چنین پاویون هایی به خصوص در قرن هجدهم میلادی رایج بوده اند که می توانند معادل کلمهٔ Casina در زبان ایتالیایی باشند که برگردان آن به انگلیسی Casino می باشد. چنین مکانی اکثراً به یک معبد کوچک کلاسیک و محل نمایش و سرگرمی شباهت داشته است.
یک خانه استخری ( poolhouse ) ، به وسیلهٔ یک استخر شنا ممکن است دارای چنان شخصیت و جذابیتی شود که بتوان آن را پاویون نامید. در مقابل پاویون همچنین می تواند یک ساختمان به مراتب بزرگتر مانند کوشک سلطنتی در برایتون باشد که در واقع کاخی بزرگ به سبک شرقی است. به هر حال مانند همنام کوچکتر خود فاکتور اصلی در ساخت آن ایجاد لذت و محیطی آرام برای تمدد اعصاب می باشد.
پاویون ورزشی اغلب به ساختمانی در مجاورت زمین های ورزشی گفته می شود که برای تعویض لباس و نفس تازه کردن استفاده می شود و اغلب دارای ایوانی برای تماشاگران به منظور محافظت در برابر آفتاب است. پاویون دورتادوری نیز در استادیوم ها استفاده می شود، به خصوص در زمین های بیس بال به منظور ایجاد تمایز بین سکوهای معمولی، نشیمن گاه مسقف که در قسمت گرانتر محدودهٔ نشستن از جایگاه اصلی قرار داردو نشیمن گاه ارزانتر که قسمت بدون سقف ورزشگاه را شامل می شود.
یک مفهوم اصلی دیگر پاویون، در یک محدوده از ساختمانهای متقارن سبک کلاسیک دیده می شود که در آن یک بلوک مرکزی وجود دارد، جناح ها ممکن است به یک پاویون منتهی شوند که در برخی سبک ها به منظور تأکید بر خاتمه کمپوزیسیون مهم قلمداد شده اند. درست مانند نقطه در انتهای یک جملهٔ کامل.
در Place des Vosges ( قدیمی ترین میدان شهر پاریس ) که در پاریس در سال های ۱۶۰۵ تا ۱۶۱۲ ساخته شده است، پاویون های دوقلو مراکز طرفین شمال و جنوب میدان را مشخص کرده اند. آن ها Pavillon du Roi و Pavillon de la Reine نامیده می شوند، هرچند که هیچ شخصیت سلطنتی ای تا به حال در این میدان زندگی نکرده است. به وسیلهٔ گذرگاه های سرپوشیده سه گانهٔ آنها، مانند اتاقک های مجاور دروازه ها عمل می کنند که امکان دسترسی به فضای مسلط بر میدان را می دهند. اتاقک های دروازه به سبک فرانسوی در قالب چنین پاویون هایی از یک قرن قبل از آن ساخته می شدند.