پاوِل، کالین (۱۹۳۷)(Powell, Colin)
ژنرال امریکایی، از ۱۹۸۹ تا ۱۹۹۳ رئیس ستاد مشترک ارتش و از ۲۰۰۱ـ۲۰۰۴ وزیر امور خارجۀ ایالات متحده. او، که از کهنه سربازان جنگ ویتنام بود، در ۱۹۷۲ وارد خدمات دولتی شد و از ۱۹۸۷ تا ۱۹۸۹ مشاور امنیت ملی بود. در مقام رئیس ستاد مشترک، مسئولیت ادارۀ کلی نیروهای هم پیمان مستقر در عربستان سعودی را در جریان جنگ ۱۹۹۱ خلیج فارس برعهده داشت. درپی گمانه زنی های شدید رسانه ها، پاول در نوامبر ۱۹۹۵ اعلام کرد به دلایل خانوادگی قصد ندارد خود را در ۱۹۹۶ نامزد ریاست جمهوری از حزب جمهوری خواه کند و در دسامبر سال ۲۰۰۰ به عنوان نخستین سیاه پوست با حکم جورج دبلیو بوش، رئیس جمهور، عهده دار وزارت امور خارجه شد. پاول در نیویورک چشم به جهان گشود و فرزند یکی از خانواده های مهاجر جامائیکایی است؛ در دهۀ ۱۹۵۰ به ارتش پیوست، در ۱۹۶۲ به ویتنام اعزام شد، و در ۱۹۶۸ به خواست خود بازگشت. در ۱۹۷۲، برای کاسپار واینبرگر و فرانک کارلوتچی در دفتر مدیریت و بودجه کار کرد و در ۱۹۷۳ به مأموریت کره فرستاده شد. سپس، به واشینگتن بازگشت و از ۱۹۸۱ تا ۱۹۸۳ دستیار کارلوتچی در وزارت دفاع و از ۱۹۸۳ تا ۱۹۸۶ مشاور واینبرگر بود و به درجۀ ژنرالی ارتقاء یافت. پس از یک سال خدمت در آلمان غربی، درپی ماجرای ایرانگیت به واشینگتن فراخوانده شد و ابتدا دستیار کارلوتچی بود و سپس جای او را در مقام مشاور امنیت ملی گرفت. در ۱۹۸۹ به درجۀ ژنرال چهار ستاره ارتقا یافت و به ریاست ستاد مشترک ارتش رسید و تا ۱۹۹۳، که از ارتش بازنشسته شد، همین مقام را عهده دار بود. او نخستین امریکایی افریقایی تباری بوده که به این مقام رسیده است.
ژنرال امریکایی، از ۱۹۸۹ تا ۱۹۹۳ رئیس ستاد مشترک ارتش و از ۲۰۰۱ـ۲۰۰۴ وزیر امور خارجۀ ایالات متحده. او، که از کهنه سربازان جنگ ویتنام بود، در ۱۹۷۲ وارد خدمات دولتی شد و از ۱۹۸۷ تا ۱۹۸۹ مشاور امنیت ملی بود. در مقام رئیس ستاد مشترک، مسئولیت ادارۀ کلی نیروهای هم پیمان مستقر در عربستان سعودی را در جریان جنگ ۱۹۹۱ خلیج فارس برعهده داشت. درپی گمانه زنی های شدید رسانه ها، پاول در نوامبر ۱۹۹۵ اعلام کرد به دلایل خانوادگی قصد ندارد خود را در ۱۹۹۶ نامزد ریاست جمهوری از حزب جمهوری خواه کند و در دسامبر سال ۲۰۰۰ به عنوان نخستین سیاه پوست با حکم جورج دبلیو بوش، رئیس جمهور، عهده دار وزارت امور خارجه شد. پاول در نیویورک چشم به جهان گشود و فرزند یکی از خانواده های مهاجر جامائیکایی است؛ در دهۀ ۱۹۵۰ به ارتش پیوست، در ۱۹۶۲ به ویتنام اعزام شد، و در ۱۹۶۸ به خواست خود بازگشت. در ۱۹۷۲، برای کاسپار واینبرگر و فرانک کارلوتچی در دفتر مدیریت و بودجه کار کرد و در ۱۹۷۳ به مأموریت کره فرستاده شد. سپس، به واشینگتن بازگشت و از ۱۹۸۱ تا ۱۹۸۳ دستیار کارلوتچی در وزارت دفاع و از ۱۹۸۳ تا ۱۹۸۶ مشاور واینبرگر بود و به درجۀ ژنرالی ارتقاء یافت. پس از یک سال خدمت در آلمان غربی، درپی ماجرای ایرانگیت به واشینگتن فراخوانده شد و ابتدا دستیار کارلوتچی بود و سپس جای او را در مقام مشاور امنیت ملی گرفت. در ۱۹۸۹ به درجۀ ژنرال چهار ستاره ارتقا یافت و به ریاست ستاد مشترک ارتش رسید و تا ۱۹۹۳، که از ارتش بازنشسته شد، همین مقام را عهده دار بود. او نخستین امریکایی افریقایی تباری بوده که به این مقام رسیده است.
wikijoo: پاول،_کالین_(۱۹۳۷)