پاول سیسیل فرانک

دانشنامه آزاد فارسی

پاوِل، سیسیل فرانْک (۱۹۰۳ـ۱۹۶۹)(Powell, Cecil Frank)
فیزیک دان انگلیسی. به سبب بررسی ذرات زیر اتمی باردار در تابش کیهانی و کشف پیون یا مزون پی در ۱۹۴۷، به جایزۀ نوبل فیزیک ۱۹۵۰ دست یافت. بررسی ذرات موجود در تابش کیهانی با استفاده از امولسیون عکاسی و در بالون های هواشناسی صورت گرفت. وجود پیون ها را فیزیک دان ژاپنی، هیدکی یوکاوا، در ۱۹۳۵ پیش بینی کرده بود. پاول در تانبریج، کِنت زاده شد و در دانشگاه کیمبریج درس خواند. در آزمایشگاه کاوندیشِ کیمبریج و زیر نظر ارنست رادرفورد و چارلز ویلسون، با عکس برداری از مسیر ذرات در اتاقک ابر به تحقیق پرداخت. از ۱۹۲۸ در آزمایشگاه فیزیک ویلس، در دانشگاه بریستول، مشغول کار شد و در ۱۹۴۸، به مقام استادی رسید. در ۱۹۳۸، به جای عکس برداری از مسیر ذرات در اتاقک ابر، روش ردیابی مسیر ذرات یوننده در امولسیون های صفحات عکاسی را ابداع کرد. با ظهور امولسیون های حساس تر در جنگ جهانی دوم، این روش طرفداران بسیار پیدا کرد و پاول نیز برای کشف پیون از همین روش استفاده کرد. او با فیزیک دان ایتالیایی، جوزپه اوکیالینی (۱۹۰۷ـ )، همکار بود و با هم کتاب فیزیک هسته ای در عکس ها را منتشر کردند (۱۹۴۷). این کتاب به کتاب درسی معیار در این زمینه بدل شد.

پیشنهاد کاربران

بپرس