پاوسانیاس اهل اورستیدوس ( به یونانی: Παυσανίας τῆς Ὀρεστίδος ) یکی از اعضای گارد سلطنتی فیلیپ دوم مقدونی، موسوم به سوماتوفولاکس، بود. او در سال ۳۳۶ پیش از میلاد—احتمالاً به تحریک المپیاس، همسر فیلیپ، یا پسرش، اسکندر کبیر—شاه فیلیپ را به قتل رساند. اما بعداً دستگیر و با مجازات مرگ روبه رو شد. معروف ترین حکایتی که به نقل ماجرای قتل فیلیپ می پردازد از آنِ دیودور سیسیلی است که شرح ماوقع را از روی اشارات ارسطو نوشته است. باید به این نکته توجه داشت که دیودوروس شرح ماجرا را دو سده پس از مرگ فیلیپ و بدون ذکر منابع به نگارش درآورده است پس باید به نوشته هایش به دیدهٔ شک نگریست.
... [مشاهده متن کامل]
بنا بر نوشته های دیودور، سردار آتالوس پاوسانیاس را در ماجرای کشته شدن دوستش مقصر می پنداشت. روزگاری فیلیپ و پاوسانیاس عاشق و معشوق یکدیگر بودند اما با گذشت زمان پاوسانیاس از چشم فیلیپ افتاد و فیلیپ معشوقهٔ دیگری—که دوست آتالوس بود و از قضا او نیز پاوسانیاس نام داشت—را مورد عنایت قرار داد. معشوقهٔ قدیم که احساساتش جریحه دار شده بود در ملأ عام معشوقهٔ جدید را مورد اهانت قرار می دهد. دوست آتالوس در پی بازیابی عزت و شرفش، در یکی از جنگ ها متهورانه و از روی بی پروایی جان خود را برای حفظ جان شاه فیلیپ به خطر می اندازد و کشته می شود. آتالوس که عمیقاً از این قضیه برآشفته شده بود، در پی آن برآمد تا پاوسانیاس را به نحوی مجازات کند و از این رو او را سیاه مست می کند و به عده ای می سپارد تا به او تجاوز جنسی کنند. به دلایل متعددی، شاه فیلیپ از محاکمه و مجازات آتالوس چشم پوشید و برای تسلی خاطر پاوسانیاس، به او سمتی در گارد سلطنتی داد.
گمان می رود که عدم اجرای عدالت و مجازات نشدن آتالوس، خشم و کینهٔ پاوسانیاس را نسبت به فیلیپ برانگیخته بود و این قضیه دست کم تاحدودی جزئی از انگیزه های پاوسانیاس را برای کشتن فیلیپ شکل می داد. با این وجود، دیودور که همین انگیزه های شخصی را عامل قتل فیلیپ می داند، نوشته است حوادثی که به تجاوز جنسی به پاوسانیاس منتهی شد در زمان پلئوریاس ایلیریانی به وقوع پیوسته اند و آخرین کارزار فیلیپ در برابر ایلیریانی ها به سال ۳۴۴ پیش از میلاد باز می گردد و این بدین معنی است که پاوسانیاس هشت سال صبر کرده است تا از فیلیپ انتقام بگیرد که تاحدودی نامعقول می نماید. اما باید توجه داشت که تمامی کارزارهای فیلیپ بر ضد ایلیریانیان بر ما معلوم نیست بنابراین ممکن است که آخرین کارزار او علیه ایلیریانی ها در سال ۳۳۷ پیش از میلاد رخ داده باشد.
... [مشاهده متن کامل]
بنا بر نوشته های دیودور، سردار آتالوس پاوسانیاس را در ماجرای کشته شدن دوستش مقصر می پنداشت. روزگاری فیلیپ و پاوسانیاس عاشق و معشوق یکدیگر بودند اما با گذشت زمان پاوسانیاس از چشم فیلیپ افتاد و فیلیپ معشوقهٔ دیگری—که دوست آتالوس بود و از قضا او نیز پاوسانیاس نام داشت—را مورد عنایت قرار داد. معشوقهٔ قدیم که احساساتش جریحه دار شده بود در ملأ عام معشوقهٔ جدید را مورد اهانت قرار می دهد. دوست آتالوس در پی بازیابی عزت و شرفش، در یکی از جنگ ها متهورانه و از روی بی پروایی جان خود را برای حفظ جان شاه فیلیپ به خطر می اندازد و کشته می شود. آتالوس که عمیقاً از این قضیه برآشفته شده بود، در پی آن برآمد تا پاوسانیاس را به نحوی مجازات کند و از این رو او را سیاه مست می کند و به عده ای می سپارد تا به او تجاوز جنسی کنند. به دلایل متعددی، شاه فیلیپ از محاکمه و مجازات آتالوس چشم پوشید و برای تسلی خاطر پاوسانیاس، به او سمتی در گارد سلطنتی داد.
گمان می رود که عدم اجرای عدالت و مجازات نشدن آتالوس، خشم و کینهٔ پاوسانیاس را نسبت به فیلیپ برانگیخته بود و این قضیه دست کم تاحدودی جزئی از انگیزه های پاوسانیاس را برای کشتن فیلیپ شکل می داد. با این وجود، دیودور که همین انگیزه های شخصی را عامل قتل فیلیپ می داند، نوشته است حوادثی که به تجاوز جنسی به پاوسانیاس منتهی شد در زمان پلئوریاس ایلیریانی به وقوع پیوسته اند و آخرین کارزار فیلیپ در برابر ایلیریانی ها به سال ۳۴۴ پیش از میلاد باز می گردد و این بدین معنی است که پاوسانیاس هشت سال صبر کرده است تا از فیلیپ انتقام بگیرد که تاحدودی نامعقول می نماید. اما باید توجه داشت که تمامی کارزارهای فیلیپ بر ضد ایلیریانیان بر ما معلوم نیست بنابراین ممکن است که آخرین کارزار او علیه ایلیریانی ها در سال ۳۳۷ پیش از میلاد رخ داده باشد.
