پانژ

لغت نامه دهخدا

پانژ. ( اِخ ) عاصمه مُزل از ناحیه مِتز دارای 235 تن سکنه.

پانژ. [ ژِ ] ( اِخ ) کوهی در مقدونیه و آن شعبه ای ازرُدُپ است و در قدیم معادن زر این کوه مشهور بود.

پیشنهاد کاربران

بپرس