پانونیا ( به لاتین: Pannonia ) نام یکی از استانهای امپراتوری روم بود. این سرزمین از شمال و خاور به رود دانوب، از سوی باختر هم مرز با نوریکوم ( قلمرو سلت ها، در اتریش و بخشی از اسلونی امروز ) و ایتالیای شمال، از جنوب با استانهای دالماتیا ( منطقهٔ به طور قابل توجهی بزرگتر از دالماسی، در کرواسی امروز ) ، موئسیا ( امروز در بالکان ) و داکیه ( وابسته به داسها ) هم مرز بود. پانونیا منطبق با نیمهٔ باختری مجارستان است و بخش های کوچکی از کشورهای کنونی اتریش، کرواسی، صربستان، اسلوونی و بوسنی و هرزگوین را نیز دربردارد.
پانونیا به طور تقریبی منطبق بر ناحیهٔ فرادانوب در مجارستان امروز است.
طبق یک نظریه، پانونیا از زبان ایلیری ریشه گرفته است و از واژهٔ نیاهندواروپایی - pen* به معنای مرداب، آب، نمناک و هم ریشه با واژگان انگلیسی fen به معنای مرداب و هندی pani به معنای آب است. [ ۷] [ ۸]
پیش از رومی ها، ایلیری ها و سلت ها ( بخش های غربی ) ساکنان پانونیا بودند. فتح پانونیا به سال ۳۵ پیش از میلاد به فرماندهی آگوستوس ( که در سال ۲۷ پیش از میلاد امپراتور روم شد ) آغاز و در سال ۱۴ پس از میلاد با گرفتن سیرمیوم به انجام رسید. تراژان در سال ۱۰۶ پانونیا را به دو بخش پانونیای علیا و پانونیای سفلی تقسیم کرد. [ ۹]
پس از نبرد اِدِسا، سومین جنگ ایران و روم که در سال ۲۶۰ بین شاپور یکم و والرین اتفاق افتاد، استان های رومی شرکت کننده در جنگ در سنگ نوشته شاپور یکم بر کعبه زرتشت فهرست شده و نام پانونیا در آن زیر عنوان سرزمین پندانیا است. [ ۱۰]
با ضعیف شدن نیروی دفاعی در لیمِسِ دانوب، مهاجرت های گسترده از شمال رودخانه در دورهٔ اواخر باستان و همچنین با مرگ تئودئوس در سال ۳۹۵، زمینه برای فروپاشی پانونیای رومی و آمدن هونها آماده شد و آتیلا در سال ۴۴۰–۴۵۳ امپراتوری جدیدی را در پانونیا تأسیس کرد. از سال ۵۸۲ اقوام آوار و اسلاو در پانونیا ساکن شدند. [ ۱۱] پنج قرن پس از ترک رومی ها تا ورود مجارها اقوام مختلفی در پانونیا سکنی گزیدند، هون ها، ژپیدها، آوارها، اسلاوها و دیگران ولی از خود رد پایی بر جا نگذاشتند و مستقر نیز نشدند. مجارها که ساکنان کنونی هستند در حدود ۸۹۶ میلادی کل پانونیا را تصرف کردند. [ ۱۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپانونیا به طور تقریبی منطبق بر ناحیهٔ فرادانوب در مجارستان امروز است.
طبق یک نظریه، پانونیا از زبان ایلیری ریشه گرفته است و از واژهٔ نیاهندواروپایی - pen* به معنای مرداب، آب، نمناک و هم ریشه با واژگان انگلیسی fen به معنای مرداب و هندی pani به معنای آب است. [ ۷] [ ۸]
پیش از رومی ها، ایلیری ها و سلت ها ( بخش های غربی ) ساکنان پانونیا بودند. فتح پانونیا به سال ۳۵ پیش از میلاد به فرماندهی آگوستوس ( که در سال ۲۷ پیش از میلاد امپراتور روم شد ) آغاز و در سال ۱۴ پس از میلاد با گرفتن سیرمیوم به انجام رسید. تراژان در سال ۱۰۶ پانونیا را به دو بخش پانونیای علیا و پانونیای سفلی تقسیم کرد. [ ۹]
پس از نبرد اِدِسا، سومین جنگ ایران و روم که در سال ۲۶۰ بین شاپور یکم و والرین اتفاق افتاد، استان های رومی شرکت کننده در جنگ در سنگ نوشته شاپور یکم بر کعبه زرتشت فهرست شده و نام پانونیا در آن زیر عنوان سرزمین پندانیا است. [ ۱۰]
با ضعیف شدن نیروی دفاعی در لیمِسِ دانوب، مهاجرت های گسترده از شمال رودخانه در دورهٔ اواخر باستان و همچنین با مرگ تئودئوس در سال ۳۹۵، زمینه برای فروپاشی پانونیای رومی و آمدن هونها آماده شد و آتیلا در سال ۴۴۰–۴۵۳ امپراتوری جدیدی را در پانونیا تأسیس کرد. از سال ۵۸۲ اقوام آوار و اسلاو در پانونیا ساکن شدند. [ ۱۱] پنج قرن پس از ترک رومی ها تا ورود مجارها اقوام مختلفی در پانونیا سکنی گزیدند، هون ها، ژپیدها، آوارها، اسلاوها و دیگران ولی از خود رد پایی بر جا نگذاشتند و مستقر نیز نشدند. مجارها که ساکنان کنونی هستند در حدود ۸۹۶ میلادی کل پانونیا را تصرف کردند. [ ۱۲]
wiki: پانونیا