نامه ای به هم میهنان دلسوز از هرقوم و به هرزبانی
من به عنوان یک فارسی زبان می گویم که از فعالیت برخی همزبانانم در فضای مجازی بر علیه دیگر اقوام ایرانی شرمسار هستم و به نوبه خودم از شما دلجویی میکنم.
... [مشاهده متن کامل]
ما فارسی زبان ها ۹۰درصد با هویت "قوم فارس" بزرگ نمیشویم، پدر و مادرهای ما اول به ما می گویند ایرانی سپس نام شهرمان را به ما میگویند ( که می تواند یزد باشد یا شیراز یا اصفهان یا کرمان یا. . . ) سپس می گویند که زبان ما فارسی است ولی ۹۰درصد ما لفظ "قوم فارس" را هرگز نمیشنویم ( خود من این لفظ را اولین بار در ۱۸سالگی شنیدم! ) .
این جریان نوظهور رو عقده ها و کینه های عده ای ساخته ولی این گله هم جایز است که متاسفانه برخی ایراندوستان از اقوام دیگر با کوبیدن فارسی زبانان سعی میکنند از ایران پاسداری کنند. گرچه که هدف نهایی آنها بد نیست اما انها ناخواسته دارند تعصب قومی که هرگز وجود نداشته ( تعصب بر قوم فارس را که من خودم هم ندارمش به آن صورت ) را با گذر زمان خلق میکنند و این خود باعث رشد پانهای دیگر هم می شود.
آنها با ریشخند زبان فارسی به خاطر وام واژه هایش ( کدام زبانی در این جهان است که بی وام واژه و سره باشد؟ ) یا نپوشیدن جامه محلی توسط فارسی زبانان ( خیلی ها لباس محلی دارند ولی نمیپوشند! چطور ممکن است اصفهان مهد فرهنگ و هنر با آشپزی درجه یک با هنر درجه یک با معماری درجه یک مردمش صدسال پیش بی لباس بوده باشند؟! ) ناخواسته با القای حس کمبود به برخی ساده لوحان آنهارا در این جریان موهوم غش می دهند و آنهارا بر ضد هم میهنانشان میشورانند.
از شما خواستارم که اگر ایرانگرا و ایراندوست هستید به هیچ وجه هیچ قومی را تخریب نکنید، همه ما برابر و برادریم و در روزگار سختی دستگیر و یاور هم بودیم و هستیم و خواهیم بود.
چه زمان سردار مریم بختیاری که به قحطی زدگان اصفهانی کمک کردند چه در زمان جنگ ۸ساله که اصفهان بیشترین شهید را برای ایران و خوزستان پاره تنش تقدیم کرد.
سپاس!
من به عنوان یک فارسی زبان می گویم که از فعالیت برخی همزبانانم در فضای مجازی بر علیه دیگر اقوام ایرانی شرمسار هستم و به نوبه خودم از شما دلجویی میکنم.
... [مشاهده متن کامل]
ما فارسی زبان ها ۹۰درصد با هویت "قوم فارس" بزرگ نمیشویم، پدر و مادرهای ما اول به ما می گویند ایرانی سپس نام شهرمان را به ما میگویند ( که می تواند یزد باشد یا شیراز یا اصفهان یا کرمان یا. . . ) سپس می گویند که زبان ما فارسی است ولی ۹۰درصد ما لفظ "قوم فارس" را هرگز نمیشنویم ( خود من این لفظ را اولین بار در ۱۸سالگی شنیدم! ) .
این جریان نوظهور رو عقده ها و کینه های عده ای ساخته ولی این گله هم جایز است که متاسفانه برخی ایراندوستان از اقوام دیگر با کوبیدن فارسی زبانان سعی میکنند از ایران پاسداری کنند. گرچه که هدف نهایی آنها بد نیست اما انها ناخواسته دارند تعصب قومی که هرگز وجود نداشته ( تعصب بر قوم فارس را که من خودم هم ندارمش به آن صورت ) را با گذر زمان خلق میکنند و این خود باعث رشد پانهای دیگر هم می شود.
آنها با ریشخند زبان فارسی به خاطر وام واژه هایش ( کدام زبانی در این جهان است که بی وام واژه و سره باشد؟ ) یا نپوشیدن جامه محلی توسط فارسی زبانان ( خیلی ها لباس محلی دارند ولی نمیپوشند! چطور ممکن است اصفهان مهد فرهنگ و هنر با آشپزی درجه یک با هنر درجه یک با معماری درجه یک مردمش صدسال پیش بی لباس بوده باشند؟! ) ناخواسته با القای حس کمبود به برخی ساده لوحان آنهارا در این جریان موهوم غش می دهند و آنهارا بر ضد هم میهنانشان میشورانند.
از شما خواستارم که اگر ایرانگرا و ایراندوست هستید به هیچ وجه هیچ قومی را تخریب نکنید، همه ما برابر و برادریم و در روزگار سختی دستگیر و یاور هم بودیم و هستیم و خواهیم بود.
چه زمان سردار مریم بختیاری که به قحطی زدگان اصفهانی کمک کردند چه در زمان جنگ ۸ساله که اصفهان بیشترین شهید را برای ایران و خوزستان پاره تنش تقدیم کرد.
سپاس!