پانصد

/pAnsad/

لغت نامه دهخدا

پانصد. [ ص َ ] ( عدد مرکب ، ص مرکب ) خمسمائه. پنج بار صد. نماینده آن در ارقام هندیه «500» و در حساب جمل «ث » باشد. پنجصد.

فرهنگ فارسی

پانصد در تلفظ قدیم .

فرهنگ عمید

عدد اصلی، مرکب از پنج بار صد، «۵۰۰ ».

پیشنهاد کاربران

500/ پانصد/پونصد/پونصدمین/پانصدمین/
پانصد/ پانصدباشی/ پانصد بیک/ میرپانصد: 1. فرمانده ی یورش [دسته] 500 نفره. 2. فرمانده ی یورشِ [توغِ] 1000 نفری [در خجند، 1860]. 3. فرمانده ی 250 نفره ( yigit ) [در ترکستان چین به هنگام فرمان روایی یعقوب بک].

بپرس