پاندین

لغت نامه دهخدا

پاندین. [ ی ُ ] ( اِخ ) در اساطیر یونانی پادشاه داستانی آتن ، پدر اِرِکتِه و پرُکنِه و فیل ُمِل.

پاندین. [ ی ُ ] ( اِخ ) در اساطیر یونانی پادشاه آتن ،پسر سِک رُپس و لیک پسر اوست که سرزمین لیکیه بدو منسوب است. رجوع به ایران باستان ج 1 صفحه 741 شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس