پان تی تس

لغت نامه دهخدا

پان تی تس. [ ت ِ ] ( اِخ ) وی یکی از سیصد تن اسپارتی است که در جنگ ترموپیل ( جنگ میان ایرانیان و یونانیان ) شرکت کرد. در این جنگ همه سپاه اسپارتی کشته شد مگر آریستودِم و پان تی تِس. گویندسبب سلامت پان تی تس آن بود که لئونیداس وی را به رسالت به تسالی فرستاد و چون به اسپارت بازگشت بدو بدیده حقارت نگریستند و بی حمیت شمردند و او ناگزیر خود را بخبه بکشت. رجوع به ایران باستان ج 1 ص 785 شود.

فرهنگ فارسی

یکی از سیصد تن اسپارتی است که در جنگ ترموپیل شرکت کرد

پیشنهاد کاربران

بپرس