پان (قمر). پان ( /ˈpæn/ انگلیسی: Pan؛ یونانی: Πάν ) داخلی ترین قمر
زحل است. این قمر ۳۵ کیلومتر طول و ۲۳ کیلومتر عرض دارد و شبیه گردو است. این قمر از
قمرهای چوپان به شمار می رود که خرده ریزه های
حلقه های زحل را جاروب می کند.
پان (مجله). پان ( به آلمانی: Pan ) ( ۱۹۱۵–۱۸۹۵ میلادی ) یک مجلۀ هنری
آلمانی مستقر در
برلین بود که توسط تعاونی هنرمندان، شاعران و منتقدان پان منتشر می شد. [ ۱] مجله با تمرکز بر ادبیات، تئاتر و موسیقی، بیش از ۲۰ شماره را «بدون ارجاع به پرسش های تجاری، اخلاقی، شخصی یا جدلی، با قدردانی از دیدگاه صرفاً زیبایی شناختی» منتشر کرد. رسالت مجله در تعهدش به
گزامت کونست ورک دموکراتیک بود ( «آثار هنری سنتز شده» ) ، و حمایت از هنرمندان جوان از هر نوع. برای این منظور، مجله اشتراک های طبقه بندی شده را فروخت: استاندارد و لوکس، و به سرعت «گران ترین مجلۀ هنری آلمان در عصر خود شد». [ ۲] تعهد اولین - هنرمندان آن همچنین منجر به تبدیل شدن آن به یکی از بهترین نمایش های هنر پان - اروپایی در روزهای اولیۀ
هنر انتزاعی و
اکسپرسیونیستی شد. [ ۱]
این گروه
ماه نامه ریشارد دهمل تأسیس شد و از سال ۱۸۹۵ تا ۱۹۰۰ میلادی در برلین توسط اتو یولیوس بیرباوم و یولیوس مایر - گریفه منتشر شد، این گروه تنها سه شماره را منتشر کرد. [ ۳] [ ۴]
در سال ۱۹۱۰ میلادی، این مجله توسط صاحب گالری برلین و فروشندۀ آثار هنری، پل کاسیرر، احیاء شد که در ادامه مشارکت کنندگانی مانند فرانک ودکیند، گئورگ هایم،
ارنست بارلاخ و
فرانتس مارک را با چاپ پان - پرس خود منتشر کرد. ذوق آوانگارد کاسیرر در چاپ، آثار گالری او را بازتاب می داد. او اولین کسی بود که آثار مانه، سزان،
ون گوگ و
گوگن را در آلمان به نمایش گذاشت و از آثار همتایان
آلمانی امپرسیونیست ها دفاع کرد، همچنین لویس کرینت،
ماکس لیبرمان و لسر اوری را نشان داد. [ ۵]
این گروه، همراه با بارلاخ،
کاندینسکی و
بکمان در نهایت هسته اصلی جدایی برلین را تشکیل دادند، هنرمندانی که سبک های هنری سنتی را رد می کردند، سپس توسط دانشگاه ها و مقامات پیشرفت کردند و پایۀ
مدرنیسم را ایجاد کردند.
در سال ۱۹۱۲ میلادی، آلفرد کر مسئولیت انتشار مجله را بر عهده گرفت و تا زمان مرگش در سال ۱۹۱۵ میلادی به صورت پراکنده ظاهر شد. [ ۲]
پان، داور تأثیرگذار فرهنگ، داستان ها و شعرهایی را در جنبش های
نمادگرا و
طبیعت گرای نوظهور، توسط نویسندگانی مانند: اتو یولیوس بیرباوم، ماکس داوتندای، ریشارد دهمل و آرنو هولتس چاپ کرد. همچنین با پرورش پایدار از هنرمندان شناخته شده و ناشناخته، از جمله: فرانتس فون اشتوک، فلیکس والوتون، و توماس تئودور هاینه، نقش مهمی در توسعۀ
آر نُوو آلمان ایفا کرد.