پامرد

لغت نامه دهخدا

پامرد. [ م َ ] ( اِ مرکب ) پایمرد. یاری دهنده. دستیار :
سالاربار مطران پامرد جاثلیق
قسیس باربر نه و ابلیس بدرقه.
سوزنی.

فرهنگ عمید

= پایمرد

پیشنهاد کاربران

بپرس