پالنگان ( به کردی: پاڵنگان ) روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان کامیاران در استان کردستان است. قدمت این روستا به پیش از اسلام برمی گردد و در فاصله ۸۰۰ متری دره تنگیور ( تەنگیوەر ) و بخش ژاورود شهرستان کامیاران استان کردستان قرار دارد.
معماری این روستا به شکل پلکانی است. [ ۱] در طول تاریخ چندین بار به دلایل مختلف ویران و مجددا بازسازی شده است. [ ۲] پالنگان تا قبل از زمان هه لوخان اردلان ( ۹۹۵ - ۹۶۹ شمسی ) مرکز حکومت اردلان بوده است. نظر اکثر مورخان بر مسقط الراس بودن پالنگان برای حکومت اردلان است و از زمان پیدایش این امارت در سال ۱۱۶۸ میلادی ( ۵۴۷ شمسی و ۵۶۲ قمری ) تا زمان انتقال مرکز حکومت شان به قلعه حسن آباد سنندج در حدود سال ۱۶۰۰ میلادی ( حدود سال۹۸۰ شمسی و ۱۰۱۰ قمری ) بمدت بیش از ۴۰۰ سال مقر حکومت کدخدامنشی اردلان بوده است.
این روستا در دهستان ژاورود قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۸۲۱ نفر ( ۱۹۴خانوار ) بوده است.
یکی از روستاهای دهستان ژاورود از توابع شهرستان کامیاران در استان کردستان است و در ۵۵ کیلومتری شمال غرب این شهر و در دره تنگی ور قرار دارد. این روستا در دامنه کوه و در دو طرف دره قرار گرفته و خانه های آن با سنگ و عموماً به حالت پلکانی ساخته شده و پشت بام منزل پایین حیاط منزل بالا محسوب می شود.
رودخانه خروشان تنگی ور که از میان آبادی می گذرد آن را به دو قسمت تقسیم کرده است و خانه های روستا با سنگ و بیشترشان به صورت خشکه چینی ساخته شده است.
این ناحیه از مراکز مهم استان کردستان در دوره سلجوقی به بعد بوده است و قلعه پالنگان که مجاور روستا و در بالای کوه قرار دارد بیانگر این مطلب است. با توجه به بقایای مساجد، منازل قدیمی و باغ های این روستا به نظر می رسد که شالوده اصلی آن به دوره سامانی بازمی گردد. [ ۳] روستا دارای یک گورستان قدیمی است که چند سنگ قبر با خط کوفی مربوط به سدهٔ ششم و هفتم در آن وجود دارد، اما از همه مهم تر بافت معماری پلکانی روستاست.
روستای پالنگان بیش از بیست چشمه جوشان دارد که آب زلال و خنک خود را به رودخانه تنگی ور می ریزند.
رودخانه تنگی ور که از میان روستا می گذرد، بخش اعظم آب خود را از این چشمه ها که در فاصله ۷۰۰ تا ۸۰۰ متری جنوب شرقی آبادی قرار دارند تأمین می کند و از همین رو آب رودخانه بسیار گواراست. رودخانه تنگیور بعد از گذر از آبادی در حدود ۳۰۰ متری غرب پالنگان به رودخانه پرآب سیروان می پیوندد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمعماری این روستا به شکل پلکانی است. [ ۱] در طول تاریخ چندین بار به دلایل مختلف ویران و مجددا بازسازی شده است. [ ۲] پالنگان تا قبل از زمان هه لوخان اردلان ( ۹۹۵ - ۹۶۹ شمسی ) مرکز حکومت اردلان بوده است. نظر اکثر مورخان بر مسقط الراس بودن پالنگان برای حکومت اردلان است و از زمان پیدایش این امارت در سال ۱۱۶۸ میلادی ( ۵۴۷ شمسی و ۵۶۲ قمری ) تا زمان انتقال مرکز حکومت شان به قلعه حسن آباد سنندج در حدود سال ۱۶۰۰ میلادی ( حدود سال۹۸۰ شمسی و ۱۰۱۰ قمری ) بمدت بیش از ۴۰۰ سال مقر حکومت کدخدامنشی اردلان بوده است.
این روستا در دهستان ژاورود قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۸۲۱ نفر ( ۱۹۴خانوار ) بوده است.
یکی از روستاهای دهستان ژاورود از توابع شهرستان کامیاران در استان کردستان است و در ۵۵ کیلومتری شمال غرب این شهر و در دره تنگی ور قرار دارد. این روستا در دامنه کوه و در دو طرف دره قرار گرفته و خانه های آن با سنگ و عموماً به حالت پلکانی ساخته شده و پشت بام منزل پایین حیاط منزل بالا محسوب می شود.
رودخانه خروشان تنگی ور که از میان آبادی می گذرد آن را به دو قسمت تقسیم کرده است و خانه های روستا با سنگ و بیشترشان به صورت خشکه چینی ساخته شده است.
این ناحیه از مراکز مهم استان کردستان در دوره سلجوقی به بعد بوده است و قلعه پالنگان که مجاور روستا و در بالای کوه قرار دارد بیانگر این مطلب است. با توجه به بقایای مساجد، منازل قدیمی و باغ های این روستا به نظر می رسد که شالوده اصلی آن به دوره سامانی بازمی گردد. [ ۳] روستا دارای یک گورستان قدیمی است که چند سنگ قبر با خط کوفی مربوط به سدهٔ ششم و هفتم در آن وجود دارد، اما از همه مهم تر بافت معماری پلکانی روستاست.
روستای پالنگان بیش از بیست چشمه جوشان دارد که آب زلال و خنک خود را به رودخانه تنگی ور می ریزند.
رودخانه تنگی ور که از میان روستا می گذرد، بخش اعظم آب خود را از این چشمه ها که در فاصله ۷۰۰ تا ۸۰۰ متری جنوب شرقی آبادی قرار دارند تأمین می کند و از همین رو آب رودخانه بسیار گواراست. رودخانه تنگیور بعد از گذر از آبادی در حدود ۳۰۰ متری غرب پالنگان به رودخانه پرآب سیروان می پیوندد.
wiki: پالنگان