پالائو (Palau)
پالائو
پالائو
موقعیت. جمهوری پالائو مجمع الجزایری است در بخش غربی جزایر کارولین، در اقیانوس آرام غربی. این کشور در حدود ۹۰۰کیلومتری شرق کشور فیلیپین جا دارد و مساحت آن به ۴۸۸ کیلومتر مربع می رسد و پایتخت آن کورور است.سیمای طبیعی. کشور پالائو از ۲۶ جزیره و بیش از ۳۰۰ جزیرک که در پهنه ای به مساحت ۱,۶۳۲ کیلومتر مربع گسترده اند و فقط هشت جزیرۀ آن مسکونی است تشکیل شده است. بزرگ ترین جزیرۀ آن بابلتواپ است که به تنهایی ۳۶۸ کیلومتر مربع مساحت دارد. بیشتر جمعیت این کشور در جزیرۀ کوچک کورور که فقط ۸کیلومتر مربع مساحت دارد زندگی می کنند و پایتخت کشور نیز در این جزیره جا دارد و جزایر اوروکتاپل، پللیو، آنگائور، و الی ملک از دیگر جزایر مهم این کشور محسوب می شوند. جزایر اصلی کشور پالائو منشأ آتشفشانی و مرجانی دارند و مرداب بسیار پهناوری را حلقه وار در میان گرفته اند. گروهی از جزایر مزبور مانند بابلتواپ کوهستانی و برخی پست و هم سطح آب اند و زیستگاه مناسبی برای ماهیان و حیات دریایی به شمار می روند. اقلیم کشور پالائو گرم و مرطوب است و پوششِ گیاهی انبوهی دارد.
اقتصاد. این کشور از نظر کشاورزی پیشرفت چندانی نکرده و محصولات آن در حد تأمین نیازهای داخلی باقی مانده است. موز، نارگیل، سیب زمینی شیرین، و سبزیجات از محصولات آن هستند و تولید مواد غذایی و ساخت قایق و کشتی های کوچک و صنایع دستی ازجمله فعالیت های صنعتی آن محسوب می شوند. صید ماهی از مهم ترین منابع صادراتی است و صنعت گردشگری نیز یکی دیگر از منابع عمدۀ درآمد آن است.
حکومت و سیاست. نظام حاکم بر پالائو جمهوری است و دارای دو مجلس قانون گذاری است. مجلس نمایندگان آن هجده عضو، و مجلس سنا شانزده عضو دارد. اعضای هر دو مجلس و نیز رئیس جمهور و معاون او هر چهار سال یک بار انتخاب می شوند و هیچ حزبی در آن فعالیت ندارد.
مردم و تاریخ. جمعیت این کشور حدود۲۰هزار نفر است (۲۰۱۰) و تراکم نسبی آن به ۴۳ کیلومتر مربع می رسد. ۷۳ درصد از مردم آن را بومیان پالائو تشکیل می دهند و عمدتاً پیرو آیین کاتولیک رومی اند و در حدود یک سوم آنان از باورهای سنتی پیروی می کنند. چینی ها نخستین اقوام غیربومی بودند که در حدود ۵هزار سال پیش به این جزایر وارد شدند. اسپانیایی ها در ۱۸۸۶ جزایر مزبور را به مالکیت خود درآوردند و در ۱۸۹۹ آن را به آلمان واگذار کردند. ژاپنی ها از ۱۹۱۴ تا ۱۹۲۱ آن جا را اشغال کردند. کشور مزبور در جنگ جهانی دوم (۱۹۴۴) به تصرف متفقین درآمد. این سرزمین پس از پایان جنگ تحت سرپرستی کشور امریکا قرار گرفت و به میدانی برای آزمایش های هسته ای دولت مزبور مبدل شد، و در مقابل به خودمختاری داخلی نایل آمد. در ۱۹۷۸ از فدراسیون میکرونزی خارج شد و در یکم اکتبر ۱۹۹۴ به استقلال کامل رسید. دولتمردان این کشور روابط نزدیک و دوستانه ای با کشور امریکا دارند و دفاع از میهن خود را به آن کشور واگذار کرده اند.
پالائو
پالائو
موقعیت. جمهوری پالائو مجمع الجزایری است در بخش غربی جزایر کارولین، در اقیانوس آرام غربی. این کشور در حدود ۹۰۰کیلومتری شرق کشور فیلیپین جا دارد و مساحت آن به ۴۸۸ کیلومتر مربع می رسد و پایتخت آن کورور است.سیمای طبیعی. کشور پالائو از ۲۶ جزیره و بیش از ۳۰۰ جزیرک که در پهنه ای به مساحت ۱,۶۳۲ کیلومتر مربع گسترده اند و فقط هشت جزیرۀ آن مسکونی است تشکیل شده است. بزرگ ترین جزیرۀ آن بابلتواپ است که به تنهایی ۳۶۸ کیلومتر مربع مساحت دارد. بیشتر جمعیت این کشور در جزیرۀ کوچک کورور که فقط ۸کیلومتر مربع مساحت دارد زندگی می کنند و پایتخت کشور نیز در این جزیره جا دارد و جزایر اوروکتاپل، پللیو، آنگائور، و الی ملک از دیگر جزایر مهم این کشور محسوب می شوند. جزایر اصلی کشور پالائو منشأ آتشفشانی و مرجانی دارند و مرداب بسیار پهناوری را حلقه وار در میان گرفته اند. گروهی از جزایر مزبور مانند بابلتواپ کوهستانی و برخی پست و هم سطح آب اند و زیستگاه مناسبی برای ماهیان و حیات دریایی به شمار می روند. اقلیم کشور پالائو گرم و مرطوب است و پوششِ گیاهی انبوهی دارد.
اقتصاد. این کشور از نظر کشاورزی پیشرفت چندانی نکرده و محصولات آن در حد تأمین نیازهای داخلی باقی مانده است. موز، نارگیل، سیب زمینی شیرین، و سبزیجات از محصولات آن هستند و تولید مواد غذایی و ساخت قایق و کشتی های کوچک و صنایع دستی ازجمله فعالیت های صنعتی آن محسوب می شوند. صید ماهی از مهم ترین منابع صادراتی است و صنعت گردشگری نیز یکی دیگر از منابع عمدۀ درآمد آن است.
حکومت و سیاست. نظام حاکم بر پالائو جمهوری است و دارای دو مجلس قانون گذاری است. مجلس نمایندگان آن هجده عضو، و مجلس سنا شانزده عضو دارد. اعضای هر دو مجلس و نیز رئیس جمهور و معاون او هر چهار سال یک بار انتخاب می شوند و هیچ حزبی در آن فعالیت ندارد.
مردم و تاریخ. جمعیت این کشور حدود۲۰هزار نفر است (۲۰۱۰) و تراکم نسبی آن به ۴۳ کیلومتر مربع می رسد. ۷۳ درصد از مردم آن را بومیان پالائو تشکیل می دهند و عمدتاً پیرو آیین کاتولیک رومی اند و در حدود یک سوم آنان از باورهای سنتی پیروی می کنند. چینی ها نخستین اقوام غیربومی بودند که در حدود ۵هزار سال پیش به این جزایر وارد شدند. اسپانیایی ها در ۱۸۸۶ جزایر مزبور را به مالکیت خود درآوردند و در ۱۸۹۹ آن را به آلمان واگذار کردند. ژاپنی ها از ۱۹۱۴ تا ۱۹۲۱ آن جا را اشغال کردند. کشور مزبور در جنگ جهانی دوم (۱۹۴۴) به تصرف متفقین درآمد. این سرزمین پس از پایان جنگ تحت سرپرستی کشور امریکا قرار گرفت و به میدانی برای آزمایش های هسته ای دولت مزبور مبدل شد، و در مقابل به خودمختاری داخلی نایل آمد. در ۱۹۷۸ از فدراسیون میکرونزی خارج شد و در یکم اکتبر ۱۹۹۴ به استقلال کامل رسید. دولتمردان این کشور روابط نزدیک و دوستانه ای با کشور امریکا دارند و دفاع از میهن خود را به آن کشور واگذار کرده اند.
wikijoo: پالایو