پالاماس کوستس

دانشنامه آزاد فارسی

پالاماس، کوستِس (۱۸۵۹ـ۱۹۴۳)(Palamas, Kostes)
شاعر یونانی. با به کارگیری زبان محلی به منزلۀ زبان ادبی، به ویژه در شعر، زبان بومی یونانی را غنا بخشید. مجموعه اشعارش عبارت اند از ترانه های سرزمین پدری ام (۱۸۸۶)، زندگی تزلزل ناپذیر (۱۹۰۴)، دوازده افسانۀ کولی ها (۱۹۰۷) و فلوت پادشاه (۱۹۱۰) که آگاهی اندیشمندانۀ او را در تاریخ بیان می کنند. پالاماس خیلی زود یتیم شد و کودکی را در میسولونگی (مسولانگیون) گذراند و در ۱۸۷۵ به دانشگاه آتن رفت. از ۱۸۸۶ چند دفتر شعر و نیز نقد ادبی و داستان کوتاه منتشر کرد. مخالف سرسخت تأثیرات خفقان آور دیدگاه کهنه گرای قرن ۱۹ بود. رهبر «جنبش مردمی» در آتن شناخته شد. با تلاش برای برقراری زبان عامیانه، شیوۀ اوزان شعر را دگرگون ساخت و سنت چندبعدی یونانی در شعر را عرضه کرد.

پیشنهاد کاربران

بپرس