پالاتن

لغت نامه دهخدا

پالاتن. [ ت َ ] ( اِخ ) یکی از پشته ها و تلال هفتگانه روم قدیم که بنابر روایات کهن نخستین مساکن رومیان بدانجا بنا شده است و رجوع به پالاسیوم شود.

فرهنگ فارسی

پالاتن یکی از تپه های هفتگانه رم ( روم ) که شهر رم را نخست بر فراز آن تلها بنا نهادند و به موجب روایات قدیم مسکن رمولوس و اواندر بر فراز تل مذکور بوده است . از زمان اغسطس تل پالاموسیوم مسکن امپراتوران شد . ارتفاع این تل ۱۵ متر و محیط آن ۱۷۴۴ متر است .
یکی از پشته ها و تلال هفتگانه روم قدیم که بنابر روایات کهن نخستین مساکن رومیان بدانجا بنا شده است

پیشنهاد کاربران

بپرس