پاشنه گاه. [ ن َ / ن ِ ] ( اِمرکب ) آنجایی از دوپهلوی اسب که پاشنه سوار بر آن خورد: مَعدّ؛ پاشنه گاه سوار از اسب. ( منتهی الارب ).
( اسم ) آنجای از دو پهلوی اسب که پاشن. سوار بر آن خورد .آنجای از دو پهلوی اسب که پاشنه سوار بر بر آن خورد معد
