پاشمقجی زاده

لغت نامه دهخدا

پاشمقجی زاده. [ م َ دَ / دِ ] ( اِخ ) ( سیدعبداﷲ افندی... ) پسر شیخ الاسلام سیدعلی افندی. او در عصر سلطان محمود اول ، سلطان عثمانی ، مقام شیخ الاسلامی داشت.مولد وی بسال 1091 هَ. ق. در استامبول. و به نوبت قاضی ینی شهر و نقیب الاشراف آناطولی و قاضی عسکر رومیلی شد و سپس به سبب کبر و نخوت و حرکات نامناسب از آن مقام معزول گشت و بزیارت خانه خدا فرستاده شد و بعداز مراجعت او را به اقامت قونیه فرستادند و در آنجااقامت گزید و در 1145 هَ. ق. مسموماً وفات یافت.

پاشمقجی زاده. [ م َ دَ / دِ ] ( اِخ ) ( سیدعلی افندی... ) او در عصر سلطان احمد سیم دو بار منصب شیخ الاسلامی داشت. وی پسر محمد پاشمقجی زاده قاضی اسکدار است. در 1098 هَ. ق. قضاوت قدس شریف داشت و در 1101 قاضی ادرنه بود و در همان سال سمت نقیب الاشرافی باو دادند و در 1118 از مقام مشیخت معزول شد و در 1122 کرّت دیگر او را باستانبول خوانده و مسند شیخ الاسلامی بدو تفویض کردند او در 1124 هَ. ق. وفات یافت. مدفن وی در بیرون دروازه ادرنه است.

فرهنگ فارسی

او در عصر سلطان احمد سیم دو بار منصب شیخ الاسلامی داشت

پیشنهاد کاربران

بپرس