پاسْتور، لوئی (۱۸۲۲ـ۱۸۹۵)(Pasteur, Louis)
پاسْتور، لوئی
پاسْتور، لوئی
پاسْتور، لوئی
پاسْتور، لوئی
شیمی دان و میکروب شناس فرانسوی. نظریۀ میکروبی بیماری ها را عرضه کرد. همچنین، واکسن هاری را ساخت که منجر به تأسیس انستیتو پاستور در پاریس شد (۱۸۸۸). شهرت پاستور در ابتدا به سبب کارهای اولیه اش در زمینۀ فعالیت نوری ایزومرهای متقارن بود. در ۱۸۴۸، مقاله ای را به فرهنگستان علوم پاریس ارائه کرد و در آن بیان داشت مولکول اسید تارتاریک دو شکل متفاوت دارد که یکی سطح نوسان نور قطبی را به سمت راست می چرخاند و دیگری، که تصویر آینه ای شکل اول است، سطح نوسان نور قطبی را به سمت چپ می چرخاند. به علاوه، نشان داد که موجودات ذره بینی یا ریزسازواره های زنده قادر به جذب یک شکل خاص از مولکول اند، ولی نمی توانند تصویر آینه ای آن را جذب کنند. سؤالات صنعتگری دربارۀ شراب و آبجوسازی محرک پژوهش های پاستور در زمینۀ تخمیر شد. در شراب رسیده، مخمرها زیر میکروسکوپ به صورت ذرات کروی کوچکی دیده می شوند، در حالی که مخمرها در شراب ترش درازند. پاستور نشان داد تخمیر نیازی به اکسیژن ندارد، ولی در این فرایند، ریزسازواره های زنده دخیل اند. در ضمن، برای تخمیر مناسب و تولید الکل به جای اسید لاکتیک، باید از مخمر مناسب استفاده کرد. به علاوه، پاستور دریافت پس از تهیۀ شراب باید آن را با ملایمت تا دمای تقریبی ۵۰ درجۀ سانتی گراد گرم (پاستوریزه) کرد که مخمرها از بین بروند تا شراب با گذشت زمان ترش نشود. کشف دیگر او دربارۀ پیدایش خلق الساعه یا خود به خود موجودات و نظریۀ میکروبی بیماری ها بود. فرضیۀ پیدایش خودبه خودی در آن زمان دوباره عامل اختلاف نظر شده بود و توجه پاستور بعد از مطالعات فوق به این نظریۀ معطوف شد. پاستور نشان داد که گرد و غبار هوا حاوی هاگ های موجودات زنده است و اگر آن ها در محیط کشت مناسب قرار گیرند، شروع به تکثیر می کنند. او نوعی ظرف شیشه ای با گردن منحنی شکل ساخت که به سبب وجود انحنا، هوا وارد ظرف می شد، ولی گرد و غبار نمی توانست وارد آن شود و سپس، در این ظرف آبگوشت را جوشاند. او مشاهده کرد با گذشت زمان آبگوشت عاری از سازواره های زنده باقی می ماند و بدین ترتیب نظریۀ پیدایش خودبه خود را رد کرد. در اواسط دهۀ ۱۸۶۰، بیماریی که باعث مرگ کرم های ابریشم می شد صنعت ابریشم فرانسه را به شدت تهدید می کرد. دولت فرانسه پاستور را مأمور تحقیق دربارۀ این بیماری کرد. در ۱۸۶۸، پاستور اعلام کرد انگل کوچکی را یافته است که کرم های ابریشم را آلوده می کند و توصیه کرد همۀ کرم های ابریشم آلوده معدوم شوند. این توصیه باعث ریشه کنی بیماری شد. این موضوع باعث شد پاستور به بیماری های عفونی علاقه مند شود. او با توجه به کارهایی که در زمینۀ تخمیر، پیدایش خود به خود، و بیماری کرم های ابریشم صورت داده بود، نظریه میکروبی بیماری ها را عرضه کرد. این نظریه احتمالاً مهم ترین کشف تاریخ پزشکی بود، زیرا با پیش کشیدن موضوع ضدعفونی کردن، روشی اجراشدنی برای مبارزه با بیماری ها به دست داد. همچنین، مبانی نظری پژوهش های بعدی را فراهم کرد. پاستور در ادامۀ پژوهش هایش دربارۀ بیماری ها، در ۱۸۸۱، روشی را برای کاهش قدرت بیماری زایی ریزسازواره های بیماری زای خاص ابداع کرد. او با حرارت دادن نمونه ای از باسیل سیاه زخم، قدرت بیماری زایی آن ها را کاهش داد، ولی دریافت تزریق این میکروب ها باعث ایجاد ایمنی کامل در گوسفند می شود. با استفاده از این روش و با پیروی از روش ادوارد جنر، که در ۱۷۹۶ اولین مایه کوبی بر ضد آبله گاوی را صورت داده بود، پاستور ماکیان را بر ضد وبای جوجه ها مایه کوبی کرد. در ۱۸۸۲، پاستور پژوهشی برای پیش گیری از هاری آغاز کرد که شاهکار تحقیقاتی او بود. او نشان داد عامل مولد هاری در واقع نوعی ویروس است که دستگاه عصبی را آلوده می کند. در آن زمان ویروس ها هنوز شناخته شده نبودند. سپس، با استفاده از بافت های خشک شدۀ بدن حیوانات مبتلا به عفونت، ویروس ضعیف شده ای را به دست آورد که برای مایه کوبی انسان مناسب بود. اوج کار او ۶ ژوئیه ۱۸۸۵ بود که از واکسن ساخته شده برای نجات جان پسر جوانی استفاده کرد که سگ هاری او را گاز گرفته بود. این موفقیت بر شهرت پاستور افزود و منجر به تأسیس انستیتو پاستور شد (۱۸۸۸). پاستور در دُل، واقع در شرق فرانسه، زاده شد و در دانشسرای عالی پاریس درس خواند. از ۱۸۴۹ تا ۱۸۶۳، استاد دانشگاه استراسبورگ بود و برای راه اندازی برنامه ای تحصیلی که شیمی، فیزیک، و زمین شناسی را با هنرهای زیبا مرتبط می ساخت، به دانشسرای عالی رفت. در ۱۸۶۳، به ریاست دانشکدۀ علوم جدید التأسیس دانشگاه لیل رسید و در آن جا کلاس های شبانه ای را برای کارگران برقرار ساخت. در ۱۸۶۷، با بودجۀ عمومی آزمایشگاهی برای او تأسیس شد. از ۱۸۸۸ تا آخر عمرش ریاست انستیتو پاستور را عهده دار بود.
پاسْتور، لوئی
پاسْتور، لوئی
پاسْتور، لوئی
پاسْتور، لوئی
شیمی دان و میکروب شناس فرانسوی. نظریۀ میکروبی بیماری ها را عرضه کرد. همچنین، واکسن هاری را ساخت که منجر به تأسیس انستیتو پاستور در پاریس شد (۱۸۸۸). شهرت پاستور در ابتدا به سبب کارهای اولیه اش در زمینۀ فعالیت نوری ایزومرهای متقارن بود. در ۱۸۴۸، مقاله ای را به فرهنگستان علوم پاریس ارائه کرد و در آن بیان داشت مولکول اسید تارتاریک دو شکل متفاوت دارد که یکی سطح نوسان نور قطبی را به سمت راست می چرخاند و دیگری، که تصویر آینه ای شکل اول است، سطح نوسان نور قطبی را به سمت چپ می چرخاند. به علاوه، نشان داد که موجودات ذره بینی یا ریزسازواره های زنده قادر به جذب یک شکل خاص از مولکول اند، ولی نمی توانند تصویر آینه ای آن را جذب کنند. سؤالات صنعتگری دربارۀ شراب و آبجوسازی محرک پژوهش های پاستور در زمینۀ تخمیر شد. در شراب رسیده، مخمرها زیر میکروسکوپ به صورت ذرات کروی کوچکی دیده می شوند، در حالی که مخمرها در شراب ترش درازند. پاستور نشان داد تخمیر نیازی به اکسیژن ندارد، ولی در این فرایند، ریزسازواره های زنده دخیل اند. در ضمن، برای تخمیر مناسب و تولید الکل به جای اسید لاکتیک، باید از مخمر مناسب استفاده کرد. به علاوه، پاستور دریافت پس از تهیۀ شراب باید آن را با ملایمت تا دمای تقریبی ۵۰ درجۀ سانتی گراد گرم (پاستوریزه) کرد که مخمرها از بین بروند تا شراب با گذشت زمان ترش نشود. کشف دیگر او دربارۀ پیدایش خلق الساعه یا خود به خود موجودات و نظریۀ میکروبی بیماری ها بود. فرضیۀ پیدایش خودبه خودی در آن زمان دوباره عامل اختلاف نظر شده بود و توجه پاستور بعد از مطالعات فوق به این نظریۀ معطوف شد. پاستور نشان داد که گرد و غبار هوا حاوی هاگ های موجودات زنده است و اگر آن ها در محیط کشت مناسب قرار گیرند، شروع به تکثیر می کنند. او نوعی ظرف شیشه ای با گردن منحنی شکل ساخت که به سبب وجود انحنا، هوا وارد ظرف می شد، ولی گرد و غبار نمی توانست وارد آن شود و سپس، در این ظرف آبگوشت را جوشاند. او مشاهده کرد با گذشت زمان آبگوشت عاری از سازواره های زنده باقی می ماند و بدین ترتیب نظریۀ پیدایش خودبه خود را رد کرد. در اواسط دهۀ ۱۸۶۰، بیماریی که باعث مرگ کرم های ابریشم می شد صنعت ابریشم فرانسه را به شدت تهدید می کرد. دولت فرانسه پاستور را مأمور تحقیق دربارۀ این بیماری کرد. در ۱۸۶۸، پاستور اعلام کرد انگل کوچکی را یافته است که کرم های ابریشم را آلوده می کند و توصیه کرد همۀ کرم های ابریشم آلوده معدوم شوند. این توصیه باعث ریشه کنی بیماری شد. این موضوع باعث شد پاستور به بیماری های عفونی علاقه مند شود. او با توجه به کارهایی که در زمینۀ تخمیر، پیدایش خود به خود، و بیماری کرم های ابریشم صورت داده بود، نظریه میکروبی بیماری ها را عرضه کرد. این نظریه احتمالاً مهم ترین کشف تاریخ پزشکی بود، زیرا با پیش کشیدن موضوع ضدعفونی کردن، روشی اجراشدنی برای مبارزه با بیماری ها به دست داد. همچنین، مبانی نظری پژوهش های بعدی را فراهم کرد. پاستور در ادامۀ پژوهش هایش دربارۀ بیماری ها، در ۱۸۸۱، روشی را برای کاهش قدرت بیماری زایی ریزسازواره های بیماری زای خاص ابداع کرد. او با حرارت دادن نمونه ای از باسیل سیاه زخم، قدرت بیماری زایی آن ها را کاهش داد، ولی دریافت تزریق این میکروب ها باعث ایجاد ایمنی کامل در گوسفند می شود. با استفاده از این روش و با پیروی از روش ادوارد جنر، که در ۱۷۹۶ اولین مایه کوبی بر ضد آبله گاوی را صورت داده بود، پاستور ماکیان را بر ضد وبای جوجه ها مایه کوبی کرد. در ۱۸۸۲، پاستور پژوهشی برای پیش گیری از هاری آغاز کرد که شاهکار تحقیقاتی او بود. او نشان داد عامل مولد هاری در واقع نوعی ویروس است که دستگاه عصبی را آلوده می کند. در آن زمان ویروس ها هنوز شناخته شده نبودند. سپس، با استفاده از بافت های خشک شدۀ بدن حیوانات مبتلا به عفونت، ویروس ضعیف شده ای را به دست آورد که برای مایه کوبی انسان مناسب بود. اوج کار او ۶ ژوئیه ۱۸۸۵ بود که از واکسن ساخته شده برای نجات جان پسر جوانی استفاده کرد که سگ هاری او را گاز گرفته بود. این موفقیت بر شهرت پاستور افزود و منجر به تأسیس انستیتو پاستور شد (۱۸۸۸). پاستور در دُل، واقع در شرق فرانسه، زاده شد و در دانشسرای عالی پاریس درس خواند. از ۱۸۴۹ تا ۱۸۶۳، استاد دانشگاه استراسبورگ بود و برای راه اندازی برنامه ای تحصیلی که شیمی، فیزیک، و زمین شناسی را با هنرهای زیبا مرتبط می ساخت، به دانشسرای عالی رفت. در ۱۸۶۳، به ریاست دانشکدۀ علوم جدید التأسیس دانشگاه لیل رسید و در آن جا کلاس های شبانه ای را برای کارگران برقرار ساخت. در ۱۸۶۷، با بودجۀ عمومی آزمایشگاهی برای او تأسیس شد. از ۱۸۸۸ تا آخر عمرش ریاست انستیتو پاستور را عهده دار بود.
wikijoo: پاستور،_لویی_(۱۸۲۲ـ۱۸۹۵)