پاریس ریویو (Paris Review)
فصلنامۀ ادبی انگلیسی زبان، چاپ امریکا. در ۱۹۵۳، در پاریس تأسیس شد. ناشر آن درو هاینتس است. لوگو آن طرح نمادین امریکایی ـ فرانسوی است؛ عقابی امریکایی که قلمی را نگه داشته و کلاهی به سر دارد که نماد انقلاب فرانسه است. از ویژگی های این نشریه گفت وگوهای خواندنی ای است که با رمان نویسان، داستان نویسان، نمایش نامه نویسان، و شاعران بنامی همچون ویلیام فاکنر، تی س الیوت، تونی موریسون، گراهام گرین، و ارنست همینگوی انجام داده است. از ۲۰۰۵، با سردبیری فیلیپ گورویچ، تغییراتی ظاهری و محتوایی در این نشریه ایجاد شد. از آن پس، از ادبیات غیر داستانی و عکس نیز بسیار استفاده می شد. مجموعه ای از بهترین گفت گوهای چاپ شده در این نشریه به صورت کتاب منتشر شده است. در سال های ۱۳۴۴ و ۱۳۴۵ش، داریوش مهرجویی، فیلم ساز ایرانی، سردبیری این نشریه را برعهده داشت. پاریس ریویو با چاپ گزارشی تصویری از زندگی فلاکت بار ساکنان کی بارا در نایروبی، برندۀ جایزۀ ملی روزنامه نگاری تصویری در ۲۰۰۷ شد.
فصلنامۀ ادبی انگلیسی زبان، چاپ امریکا. در ۱۹۵۳، در پاریس تأسیس شد. ناشر آن درو هاینتس است. لوگو آن طرح نمادین امریکایی ـ فرانسوی است؛ عقابی امریکایی که قلمی را نگه داشته و کلاهی به سر دارد که نماد انقلاب فرانسه است. از ویژگی های این نشریه گفت وگوهای خواندنی ای است که با رمان نویسان، داستان نویسان، نمایش نامه نویسان، و شاعران بنامی همچون ویلیام فاکنر، تی س الیوت، تونی موریسون، گراهام گرین، و ارنست همینگوی انجام داده است. از ۲۰۰۵، با سردبیری فیلیپ گورویچ، تغییراتی ظاهری و محتوایی در این نشریه ایجاد شد. از آن پس، از ادبیات غیر داستانی و عکس نیز بسیار استفاده می شد. مجموعه ای از بهترین گفت گوهای چاپ شده در این نشریه به صورت کتاب منتشر شده است. در سال های ۱۳۴۴ و ۱۳۴۵ش، داریوش مهرجویی، فیلم ساز ایرانی، سردبیری این نشریه را برعهده داشت. پاریس ریویو با چاپ گزارشی تصویری از زندگی فلاکت بار ساکنان کی بارا در نایروبی، برندۀ جایزۀ ملی روزنامه نگاری تصویری در ۲۰۰۷ شد.
wikijoo: پاریس_ریویو