پارکینسون سیریل

دانشنامه آزاد فارسی

پارکینْسون، سیریل (۱۹۰۹ـ۱۹۹۳)(Parkinson, Cyril)
نویسنده و مورخ انگلیسی. او به مناسبت تحقیقاتش در حوزۀ مدیریت دولتی و بازرگانی شهرت یافت. قانون پارکینسون: جست وجوی پیشرفت (۱۹۵۸)، شامل این اظهارنظر می شد: «کار آن قدر ادامه می یابد تا زمان موجود برای انجام دادن آن پر شود». قانون پارکینسون، اول بار به صورت مقاله ای در ۱۹۵۵ در اکونومیست لندن به چاپ رسید، که عمدتاً برپایۀ تجربۀ اداری او در مقام افسر ارتش بود. این مقاله، راهنمایی طنزآمیز در مورد رفتار هیئت رئیسه و شرایط تصمیم گیری (یا عدم تصمیم گیری) بود و چهرۀ واقعی سازمان هایی را نشان می داد که بسیار وسیع و غیرمسئول شده اند. او می گفت که مدیران برای افزایش تعداد کارمندانشان و بالابردن شأن اجتماعی خود، برای یکدیگر ایجاد کار می کنند. پارکینسون دومین قانون خود را در کتاب قانون و سود (۱۹۶۰) عرضه کرد و می گفت که مخارج همیشه افزایش می یابند تا به حد درآمد برسند. پارکینسون در باریزد کاسل در داژم متولد شد، در مدرسۀ سنت پیتر، یورک تحصیل کرد. پس از فراغت از تحصیل از کالج امانوئل کیمبریج، درجۀ دکترای خود را در رشتۀ تاریخ از کینگز کالج لندن دریافت کرد. و در دانشگاه های معتبر انگلیسی و امریکایی به تدریس پرداخت.

پیشنهاد کاربران

بپرس