پارک چونگ هی

پارک در یک خانواده روستایی فقیر به دنیا آمد و پس از معلمی در مدرسه ابتدایی، در سال ۱۹۳۷ از دانش سرای دبیران ابتدایی تائِگو با نمرات بالا فارغ التحصیل شد.
در این زمان، کره مستعمره ژاپن بود. او پس از پذیرفته شدن در یک دانشکده افسری ژاپنی، با درجه ستوان دومی در ارتش ژاپن در زمان جنگ جهانی دوم خدمت کرد و با استقلال کُره از ژاپن در پایان جنگ، به عنوان افسر در ارتش کره پذیرفته شد. پارک در جریان جنگ کره به درجه سرتیپی ( سال ۱۹۵۳ ) رسید که ۸ سال بعد به تیمساری ارتقا پیدا کرد. در همان سال، او یک کودتای بدون خون ریزی را رهبری کرد که جمهوری دوم را سرنگون ساخت.
پارک تا دو سال و پیش از انتخاب شدن به عنوان رئیس جمهور کشور، ریاست شورای موقت حاکمیت را به عهده داشت. او برای ۲ دور دیگر نیز، رئیس جمهور جمهوری سوم کره جنوبی شد.
«پارک چونگ - هی» در دوران حکومتش، سیاست «دموکراسی هدایت شده» را دنبال کرد که به محدودیت آزادی های فردی، سرکوب مطبوعات و احزاب مخالف و کنترل نظام قضایی و دانشگاه ها انجامید. او سازمان اطلاعات و امنیت مخوف کره جنوبی به نام کِی سی آی اِی ( KCIA ) را سازماندهی نموده و گسترش داد و مدعی بود که تمامی اقداماتش برای مبارزه با کمونیسم لازم و ضروری است. در زمینه سیاست خارجی، پارک به روابط نزدیکش با ایالات متحده آمریکا مانند قبل ادامه داد و بیش از ۳۰۰٬۰۰۰ نفر از نیروی ارتش کره جنوبی را برای جنگیدن در کنار نیروهای آمریکایی به جنگ ویتنام اعزام داشت. برنامه های اقتصادی ابداعی «پارک»، کشورش را به یکی از کشورهای با سریعترین رشد اقتصادی در جهان تبدیل کرد و در واقع آنچه «معجزه اقتصادی» کره جنوبی نامیده می شد، بیشترش مدیون برنامه های او بود که می خواست با الگو قراردادن ژاپن، کره را به یک جامعه سرمایه داری پویا در آسیا تبدیل کند. با اینحال این پیشرفت به قیمت دستمزد کم کارگران، ساعات کاری بالا و سرکوب مخالفتها، حاصل شد.
در ۱۷ اکتبر ۱۹۷۲، پارک حکومت نظامی اعلام کرد و مجلس و قانون اساسی را منحل نمود. یک ماه بعد، قانون اساسی جدیدی به نام «یوسین» به همه پرسی گذاشته شد و با تقلب گسترده در رای گیری، رای مثبت آورده و تصویب شد. قانون جدید به پارک، قدرت سیاسی وسیعی می بخشید. برخورد او با مخالفان سیاسی، شدید بود و او برای دو بار در سالهای ۱۹۶۸ و ۱۹۷۴ مورد سوءقصد قرار گرفت که بار دوم، هنگام سخنرانی در تئاتر ملی، گلوله به جای اصابت به او، به همسرش برخورد کرده و موجب مرگ او شد. پارک در سال ۱۹۷۹، رهبر محبوب یکی از جریانهای سیاسی مخالف را، از هیئت قانونگذاری اخراج کرد که تظاهرات و آشوب شدیدی را در کره جنوبی در پی داشت. او در همان سال توسط «کیم جائه - گیو»، دوست قدیمی خود که ریاست سازمان امنیت کشور را به عهده داشت و پارک را مانعی بر سر راه دموکراسی می دید، پس از مشاجره ای به ضرب گلوله کشته شد. کیم، هفت ماه بعد به جرم این ترور، اعدام شد.