پارک ملی کرینچی سلبات

پارک ملی کرینچی سلبات بزرگترین پارک ملی در جزیره سوماترا، اندونزی است. مساحت آن ۱۳٬۷۹۱ کیلومترمربع است و چهار استان سوماترای غربی، جامبی، بنگکولو و سوماترای جنوبی را شامل می شود.
منطقه پارک شامل بخش بزرگی از رشته کوه باریسان است که بخش بزرگ غربی جزیره سوماترا را تشکیل می دهد و بلندترین قله سوماترا را شامل می شود، کوه کرینچی ( ۳٬۸۰۵ متر ) که یکی از پنج آتشفشان فعال در پارک ملی است. این پارک عمدتاً شامل چشمه های آب گرم، رودخانه هایی با جریان تند، غارها، آبشارهای دیدنی و مرتفع ترین دریاچه کالدرا در جنوب شرقی آسیا - می شود.
این منطقه مورد توجه زمین شناسان قرار گرفته است. این پارک دره پرجمعیت کرینچی را به طور کامل محاصره کرده است.
این پارک دارای گیاهان و جانوران متنوع است. [ ۱] تاکنون بیش از ۴۰۰۰ گونه گیاهی، از جمله بزرگترین گل جهان، زنبق بدبو، و بزرگترین گل آذین بدون شکاف، گل بدبو در منطقه پارک شناسایی شده است.
جانوران شامل ببرهای سوماترایی است و به عنوان یکی از ۱۲ منطقه مهم محافظت شده در جهان برای حفاظت از ببرها شناخته شده است. یک مطالعه جدید نشان می دهد که پارک ملی کرینچی سبلات در مرکز سوماترا دارای بیشترین جمعیت ببرها در این جزیره است که تخمین زده می شود ۱۶۵–۱۹۰ راس باشد. [ ۲] ببرهای بیشتری در پارک ملی کرینچی سبلات نسبت به نپال وجود دارند. [ ۳] [ ۴]
این پارک انواع گربه های بزرگ، متوسط و کوچک، مانند پلنگ ابری، گربه مرمری، گربه پلنگی و گربه طلایی آسیایی را در خود جایی داده است. گربه های طلای آسیا را می توان در همه جای پارک ملی یافت، زیرا به خوبی با انواع مختلف زیستگاه، چه در فضاهای جنگلی و چه با فضای باز، سازگار می شوند. [ ۵]
سایر گونه های در معرض خطر در پارک عبارتند از: سگ جنگلی سوماترایی، فیل سوماترایی، پلنگ ابری سوندا، تاپیر مالایی و خرس آفتاب.
در سال ۲۰۰۸، اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت گونه دیگری از گوزن مونتیاک را به فهرست جانوران سوماترایی با کشف مجدد گوزن فریادکش سوماترایی اضافه کرد، گوزنی که از اواخر دهه ۱۹۲۰ بعد ردی از آن ثبت نشده و اکنون به عنوان گونه جدید و نه زیرگونه منعقد شده است. این پارک همچنین بیش از ۳۷۰ گونه پرنده محافظت می کند، از جمله فاخته زیرزمینی سوماترایی که در سال ۲۰۰۲ کشف شد.
منطقه کرینچی دارای بیش از ۳۰۰ گونه پرنده است، از جمله ۱۷ مورد از ۲۰ پرندگان بومی سوماترا، که این امر از نظر باغ شناسان و علاقه مندان به پرندگان، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. [ ۶]