پارک ملی هیلز گیت

پارک ملی هیلز گیت یا پارک ملی دروازهٔ جهنم ( به انگلیسی: Hell's Gate National Park ) منطقه ای در نزدیکی دریاچه نیواشا در کنیا است که در شمال غربی نایروبی واقع شده. نام پارک ملی دروازه جهنم برگرفته از شکافی باریک در صخره ها است که زمانی شاخه ای از دریاچه ای ماقبل تاریخ بود که انسان های اولیه را تغذیه می کرد. این پارک در سال ۱۹۸۴ تأسیس شد. این پارک ملی کوچکی است که به خاطر تنوع حیات وحش و مناظرش شناخته شده است. [ ۲] این سایت شامل برج فیشر و برج مرکزی ستونها و دره دروازه جهنم است. پارک ملی همچنین دارای پنج نیروگاه زمین گرمایی در اولکاریا است. این پارک مجهز به سه سکونتگاه اولیه است و شامل یک مرکز فرهنگی ماسایی است که در مورد فرهنگ و سنت های قبیله ماسایی آموزش می دهد.
نام پارک ملی دروازه جهنم از شکافی باریک در صخره ها گرفته شده است، زمانی که شاخه ای از دریاچه ای ماقبل تاریخ بوده که انسان های اولیه را در ریفت ولی تغذیه می کرد. [ ۳] در سال ۱۸۸۳ توسط کاشفان فیشر و تامسون «دروازه جهنم» نامگذاری شد. [ ۴]
در اوایل دهه ۱۹۰۰، کوه لونوگوت فوران کرد، و خاکستر آن هنوز در اطراف دروازه جهنم احساس می شود. [ ۴] این پارک به طور رسمی در سال ۱۹۸۴ تأسیس شد. [ ۵]
پارک هیلز گیت حدود ۶۸٫۲۵ کیلومتر مربع ( ۲۶ مایل مربع ) وسعت دارد، که در قیاس با دیگر پارک های ملی آفریقا کوچک محسوب می شود. [ ۶] The park is at ۱٬۹۰۰ متر ( ۶٬۲۰۰ فوت ) above sea level. [ ۱] در داخل شهرستان ناکورو، نزدیک دریاچه نایواشا و تقریباً در فاصله ۹۰ کیلومتر ( ۵۶ مایل ) نایروبی است. [ ۲] پارک در ۱۴ کیلومتر ( ۹ مایل ) پس از خروجی از بزرگراه قدیمی نایروبی - نایواشا واقع شده و دارای آب و هوای گرم و خشک است. [ ۲] اولکاریا و هابلی، دو آتشفشان خاموش واقع در پارک، و همچنین اشکال ابسیدین از گدازه مذاب سرد دیده می شوند. [ ۶] در نزدیکی برج مرکزی تنگه کوچکتری وجود دارد که به سمت جنوب امتداد دارد، با مسیری که به چشمه های آب گرم می رسد که دارای سنگ های آنقدر داغ است که باعث سوختگی می شود و آب گوگردی دارد. [ ۷]