پارک ملی لوپه این مکان در سال ۲۰۰۲ در میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید. [ ۱]
پارک ملی لوپه نسبت به بقیه مناطق گابن آب و هوای خشک دارد و در سایه باران توده چایلو قرار دارد. علاوه بر این، یک نوار کم بارندگی در امتداد رودخانه Ogooué وجود دارد. در نتیجه، چشم انداز شامل موزاییک پیچیده ای از جنگل های بارانی متراکم استوایی و ساوانا است. مرز ( به نام اکوتون ) بین دو زیستگاه از آخرین عصر یخبندان تغییر کرده است، با گسترش جنگل های بارانی به داخل ساوانا، اگرچه آب و هوای خشک اجازه داده است اکوسیستم ساوانا در شمال پارک باقی بماند.
به دلیل محیط پیچیده، پارک ملی دارای تنوع زیستی غیرعادی بالایی در بسیاری از گونه ها است. بیش از 1550 گونه گیاهی تا به امروز ثبت شده است و بسیاری از مناطق پارک هنوز به طور کامل کاوش نشده اند. در بررسی حلزون های زمینی در پارک، 74 گونه از 12 خانواده مختلف یافت شد. این پارک همچنین زیستگاه حیاتی پلنگ را فراهم می کند و از جمعیت های سالم گونه های طعمه خود از جمله گراز رودخانه قرمز ، بوفالو جنگلی آفریقایی و موش نیشکر محافظت می کند . دیگر گونه های پستانداران موجود در این قسمت شامل پانگولین غول پیکر در حال انقراض و پانگولین درختی هستند که اغلب در لانه های مشترک باگونه خفاش Microchiroptera .
پارک ملی لوپه و اطراف آن شواهدی از اشغال تقریباً مداوم انسان در 400000 سال گذشته دارد. دره رودخانه Ogooué بسیار کمتر از اطراف آن جنگلی است، و یک چشم انداز باز ایجاد می کند که ممکن است به عنوان یک راهرو و مسیر مهاجرت از ساحل به داخل آفریقا استفاده شده باشد. قدیمی ترین ابزارهای عصر حجر که در حال حاضر شناخته شده اند، در الارمکورا در منطقه مرکزی دره، علاوه بر چندین مکان باستان شناسی دیگر عصر حجر کشف شدند. در دوران نوسنگی ، بین 3500 تا 2000 سال پیش، مردم بانتو ممکن است در طول گسترش بانتو از این دره استفاده کرده باشند. ، بقایای تبرهای سنگی صیقلی و سفال بر جای مانده است. در آن زمان دهکده های کوچکی بر روی تپه ها با چاله های زباله بزرگ ساخته شد. بعدها، زمانی که آهن کاری در حدود 2000 سال پیش در دره ظاهر شد، روستاهای بالای تپه بزرگ تر شدند، با کوره های آهن در مجاورت، و کشاورزی شروع به رونق کرد. اگرچه بیش از 1600 سنگ نگاره مربوط به زمان آغاز آهن کاری کشف شده است، اما به نظر می رسد که دره بین سال های 600 تا 1200 پس از میلاد متروکه شده است، قبل از اینکه در قرن های 14 و 15 توسط مردم اوکاندای کنونی سکنه شود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپارک ملی لوپه نسبت به بقیه مناطق گابن آب و هوای خشک دارد و در سایه باران توده چایلو قرار دارد. علاوه بر این، یک نوار کم بارندگی در امتداد رودخانه Ogooué وجود دارد. در نتیجه، چشم انداز شامل موزاییک پیچیده ای از جنگل های بارانی متراکم استوایی و ساوانا است. مرز ( به نام اکوتون ) بین دو زیستگاه از آخرین عصر یخبندان تغییر کرده است، با گسترش جنگل های بارانی به داخل ساوانا، اگرچه آب و هوای خشک اجازه داده است اکوسیستم ساوانا در شمال پارک باقی بماند.
به دلیل محیط پیچیده، پارک ملی دارای تنوع زیستی غیرعادی بالایی در بسیاری از گونه ها است. بیش از 1550 گونه گیاهی تا به امروز ثبت شده است و بسیاری از مناطق پارک هنوز به طور کامل کاوش نشده اند. در بررسی حلزون های زمینی در پارک، 74 گونه از 12 خانواده مختلف یافت شد. این پارک همچنین زیستگاه حیاتی پلنگ را فراهم می کند و از جمعیت های سالم گونه های طعمه خود از جمله گراز رودخانه قرمز ، بوفالو جنگلی آفریقایی و موش نیشکر محافظت می کند . دیگر گونه های پستانداران موجود در این قسمت شامل پانگولین غول پیکر در حال انقراض و پانگولین درختی هستند که اغلب در لانه های مشترک باگونه خفاش Microchiroptera .
پارک ملی لوپه و اطراف آن شواهدی از اشغال تقریباً مداوم انسان در 400000 سال گذشته دارد. دره رودخانه Ogooué بسیار کمتر از اطراف آن جنگلی است، و یک چشم انداز باز ایجاد می کند که ممکن است به عنوان یک راهرو و مسیر مهاجرت از ساحل به داخل آفریقا استفاده شده باشد. قدیمی ترین ابزارهای عصر حجر که در حال حاضر شناخته شده اند، در الارمکورا در منطقه مرکزی دره، علاوه بر چندین مکان باستان شناسی دیگر عصر حجر کشف شدند. در دوران نوسنگی ، بین 3500 تا 2000 سال پیش، مردم بانتو ممکن است در طول گسترش بانتو از این دره استفاده کرده باشند. ، بقایای تبرهای سنگی صیقلی و سفال بر جای مانده است. در آن زمان دهکده های کوچکی بر روی تپه ها با چاله های زباله بزرگ ساخته شد. بعدها، زمانی که آهن کاری در حدود 2000 سال پیش در دره ظاهر شد، روستاهای بالای تپه بزرگ تر شدند، با کوره های آهن در مجاورت، و کشاورزی شروع به رونق کرد. اگرچه بیش از 1600 سنگ نگاره مربوط به زمان آغاز آهن کاری کشف شده است، اما به نظر می رسد که دره بین سال های 600 تا 1200 پس از میلاد متروکه شده است، قبل از اینکه در قرن های 14 و 15 توسط مردم اوکاندای کنونی سکنه شود.
wiki: پارک ملی لوپه