پارک ملی قراقورام مرکزی ( اردو: میانی قراقرم ملی باغ ) یک پارک ملی است که در منطقه اسکاردو در گیلگیت - بالتستان در پاکستان واقع شده است و برخی از بلندترین قله های جهان و بزرگترین یخچال های طبیعی را در بر می گیرد. در سطح بین المللی برای کوهنوردی، صخره نوردی و فرصت های پیاده روی شهرت دارد و مساحتی در حدود ۱۰۰۰۰ کیلومتر مربع را پوشش می دهد و دارای بیشترین تراکم کوه های بلند روی زمین است. این پارک دارای چهار قله بالای ۸۰۰۰ متری چون گاشربروم ۱ ( ۸۰۶۸ متر ) ، گاشربروم ۲ ( ۸۰۳۵ متر ) و برود پیک ( ۸۰۵۱ متر ) ، و شصت قله بالاتر از ۷۰۰۰ متر است. این پارک در سال ۲۰۱۶ در فهرست موقت میراث جهانی قرار داده شد[ ۱]
قره قروم مرکزی یک منطقه شدیداً کوهستانی بین سکردو و گلگت است. این پارک در سال ۱۹۹۳ به عنوان پارک ملی قره قروم مرکزی ( CKNP ) اعلام شد و امروزه بزرگترین منطقه حفاظت شده در پاکستان است که بیش از ۱۰۵۵۷٫۷۳ کیلومتر مربع در رشته کوه مرکزی قره قروم را پوشش می دهد. این منطقه بخشی از سیستم کوهستانی آسیایی هندوکش - قره قروم - هیمالیای غربی است و مرتفع ترین پارک جهان است.
این پارک در یک منطقه زمین ساختی بسیار فعال قرار دارد. حدود ۶۰ میلیون تا ۲۰ میلیون سال پیش، صفحه قاره هند به زیر صفحه اوراسیا فرورفت و چندین کوه عظیم تشکیل شد. این پارک طولانی ترین یخچال های طبیعی خارج از مناطق قطبی را در بر می گیرد که ۴۰ درصد از مساحت پارک را تشکیل می دهد. این مهم ترین و شکننده ترین اکوسیستم کل منطقه را تشکیل می دهد. یخچال های طبیعی مانند هیسپر، بیافو، بالتورو و چوگو لونگما سیستم های پیچیده ای را تشکیل می دهند که دره ها و در برخی موارد کل حوزه های آبخیز را اشغال می کنند. در منطقه ای با چنین فعالیت های ژئومورفولوژیکی شدید، جای تعجب نیست که لغزش ها رایج باشد. منطقه پارک با این رویدادها رابطه دوسوگرایانه ای دارد، از یک طرف فاجعه و ویرانی به همراه دارد، اما در عین حال منظره را دوباره پیکربندی می کند و لندفرم های جدیدی با پتانسیل سکونت و کشاورزی ایجاد می کند. به عنوان مثال، روستاها و مزارع آنها اغلب مستقیماً در زمین های ناشی از زمین لغزش های قبلی قرار دارند.
در داخل پارک اکوسیستم های مختلفی وجود دارد، از صخره های سنگی گرفته تا زمین های درختچه ای ارس، جنگل های مخروطی و پهن برگ و مراتع آلپی، که سطح بالایی از تنوع زیستی را در خود جای داده است. این اکوسیستم های متنوع پناهگاهی برای گونه های در معرض خطر پستانداران مانند گوزن مشک، پلنگ برفی، گوسفند وحشی اوریال، بزکوهی، سیاه گوش هیمالیایی، گوسفند آبی و گرگ خاکستری و همچنین تقریباً ۹۰ گونه پرنده در ۱۳ خانواده است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفقره قروم مرکزی یک منطقه شدیداً کوهستانی بین سکردو و گلگت است. این پارک در سال ۱۹۹۳ به عنوان پارک ملی قره قروم مرکزی ( CKNP ) اعلام شد و امروزه بزرگترین منطقه حفاظت شده در پاکستان است که بیش از ۱۰۵۵۷٫۷۳ کیلومتر مربع در رشته کوه مرکزی قره قروم را پوشش می دهد. این منطقه بخشی از سیستم کوهستانی آسیایی هندوکش - قره قروم - هیمالیای غربی است و مرتفع ترین پارک جهان است.
این پارک در یک منطقه زمین ساختی بسیار فعال قرار دارد. حدود ۶۰ میلیون تا ۲۰ میلیون سال پیش، صفحه قاره هند به زیر صفحه اوراسیا فرورفت و چندین کوه عظیم تشکیل شد. این پارک طولانی ترین یخچال های طبیعی خارج از مناطق قطبی را در بر می گیرد که ۴۰ درصد از مساحت پارک را تشکیل می دهد. این مهم ترین و شکننده ترین اکوسیستم کل منطقه را تشکیل می دهد. یخچال های طبیعی مانند هیسپر، بیافو، بالتورو و چوگو لونگما سیستم های پیچیده ای را تشکیل می دهند که دره ها و در برخی موارد کل حوزه های آبخیز را اشغال می کنند. در منطقه ای با چنین فعالیت های ژئومورفولوژیکی شدید، جای تعجب نیست که لغزش ها رایج باشد. منطقه پارک با این رویدادها رابطه دوسوگرایانه ای دارد، از یک طرف فاجعه و ویرانی به همراه دارد، اما در عین حال منظره را دوباره پیکربندی می کند و لندفرم های جدیدی با پتانسیل سکونت و کشاورزی ایجاد می کند. به عنوان مثال، روستاها و مزارع آنها اغلب مستقیماً در زمین های ناشی از زمین لغزش های قبلی قرار دارند.
در داخل پارک اکوسیستم های مختلفی وجود دارد، از صخره های سنگی گرفته تا زمین های درختچه ای ارس، جنگل های مخروطی و پهن برگ و مراتع آلپی، که سطح بالایی از تنوع زیستی را در خود جای داده است. این اکوسیستم های متنوع پناهگاهی برای گونه های در معرض خطر پستانداران مانند گوزن مشک، پلنگ برفی، گوسفند وحشی اوریال، بزکوهی، سیاه گوش هیمالیایی، گوسفند آبی و گرگ خاکستری و همچنین تقریباً ۹۰ گونه پرنده در ۱۳ خانواده است.
wiki: پارک ملی قره قروم مرکزی