پارک ملی بوجاق واقع در منطقه ای حفاظت شده در شهر بندر کیاشهر ( شهرستان آستانه اشرفیه ) در استان گیلان می باشد. این منطقه نخستین «پارک ملی خشکی ـ دریایی» ثبت شده در ایران محسوب می شود و ۳۲۶۰ هکتار وسعت دارد. از این مقدار حدود ۱۶۰۰ هکتار آن محوطه دریایی، حدود ۱۶۰ هکتار محوطه تالابی و بقیه آن محوطه خشکی شامل زمین های ساحلی، جلگه ای و علفزار است.
... [مشاهده متن کامل]
این منطقه در شمال به دریای خزر قرار گرفته و از جنوب به بندر کیاشهر، از غرب به رودخانه اوشمک و شهر زیباکنار، از شرق به تأسیسات صدا و سیما در کنار روستای امیرکیاسر و از شمال تا عمق ۶ متری دریای خزر در منطقه کیاشهر ادامه پیدا می کند.
این منطقه از سه تالابِ کیاشهر در شرق، بوجاق در غرب و ۲۲ بهمن در مرکز همراه دلتای سفیدرود، جلگه ها و علفزارهای غرب دلتای سفیدرود و زمین ها و آب های ساحلی دریای خزر تشکیل می شود. این منطقه از سال ۸۱ به عنوان پارک ملی تعیین شده است. البته تالاب کیاشهر از سال ۵۴ به عنوان تالاب بین المللی تعیین و بر اساس کنوانسیون رامسر مورد حفاظت قرار گرفت. اما نکته عجیب اینجاست که تالاب کیاشهر در حال حاضر وضعیت بسیار نامناسب تری از نظر تنوع و تعداد جانوران نسبت به تالاب ۲۲ بهمن و تالاب بوجاق دارد که بتازگی مورد حفاظت قرار گرفته اند.
براساس تحقیقی که از سال ۸۳ تا ۸۵ در این پارک انجام شد، در مجموع ۲۳۴ گونه پرنده از ۴۹ تیره مختلف در آن مشاهده شده که ۱۲ گونه آن از جانوران در معرض خطر انقراض هستند که در فهرست سرخ اتحادیه بین المللی حفاظت از محیط زیست است.
انواع قو، غاز، مرغابی، فلامینگو، آنقوت، چنگر ( پرلا ) ، پرستوی دریایی، بوتیمار، قار، خوتکا، مرغ سقا، گیلانشاه، گیلار، کشیم، لک لک، کاکایی، باکلان، حواصیل، درنا، قرقاول، بلدرچین، چاخ لق، زنگوله بال، سلیم، خروس کولی، آبچلیک، ابیا، پاشلک، تلیله، جغد، چکاوک، دارکوب، هدهد، سبزه قبا، زنبورخوار، ماهی خورک و پرندگان شکاری مانند انواع عقاب، کورکور، سارگپه، سنقر، عقاب دریایی، هما، قرقی، طرلان، پیغو، ترمتای، دلیجه، لیل، بالابان، لاچین و بحری، سسک، پپت، زرده پره، توکا، قمری، چرخ ریسک، مگس گیر، دم جنبانک، سنگ چشم، بلبل، سینه سرخ، کوکو و چلچله از جمله پرندگان بوجاق هستند.
البته تعداد پرندگان بومی ساکن این پارک، فقط ۲۰ گونه است و بقیه از پرندگان مهاجر و عبوری هستند که بیشتر آن ها فصل زمستان را در منطقه می گذرانند و سپس به زادگاه های خود بازمی گردند. شناگر بلوطی پرنده نادری است که تاکنون فقط ۲ بار در ایران دیده شده که یک بار در بوجاق و بار دیگر در جنوب کشور بوده است. پرندگان نادر دیگری چون عروس غاز، فالاروپ، غاز پازرد، و غاز پیشانی سفید کوچک هم در این منطقه دیده شده اند. همچنین حضور پرندگانی مثل طرقه کوهی و چکچک ابلق که معمولاً در مناطق کوهستانی زندگی می کنند تعجب کارشناسان را برانگیخته است.
... [مشاهده متن کامل]
این منطقه در شمال به دریای خزر قرار گرفته و از جنوب به بندر کیاشهر، از غرب به رودخانه اوشمک و شهر زیباکنار، از شرق به تأسیسات صدا و سیما در کنار روستای امیرکیاسر و از شمال تا عمق ۶ متری دریای خزر در منطقه کیاشهر ادامه پیدا می کند.
این منطقه از سه تالابِ کیاشهر در شرق، بوجاق در غرب و ۲۲ بهمن در مرکز همراه دلتای سفیدرود، جلگه ها و علفزارهای غرب دلتای سفیدرود و زمین ها و آب های ساحلی دریای خزر تشکیل می شود. این منطقه از سال ۸۱ به عنوان پارک ملی تعیین شده است. البته تالاب کیاشهر از سال ۵۴ به عنوان تالاب بین المللی تعیین و بر اساس کنوانسیون رامسر مورد حفاظت قرار گرفت. اما نکته عجیب اینجاست که تالاب کیاشهر در حال حاضر وضعیت بسیار نامناسب تری از نظر تنوع و تعداد جانوران نسبت به تالاب ۲۲ بهمن و تالاب بوجاق دارد که بتازگی مورد حفاظت قرار گرفته اند.
براساس تحقیقی که از سال ۸۳ تا ۸۵ در این پارک انجام شد، در مجموع ۲۳۴ گونه پرنده از ۴۹ تیره مختلف در آن مشاهده شده که ۱۲ گونه آن از جانوران در معرض خطر انقراض هستند که در فهرست سرخ اتحادیه بین المللی حفاظت از محیط زیست است.
انواع قو، غاز، مرغابی، فلامینگو، آنقوت، چنگر ( پرلا ) ، پرستوی دریایی، بوتیمار، قار، خوتکا، مرغ سقا، گیلانشاه، گیلار، کشیم، لک لک، کاکایی، باکلان، حواصیل، درنا، قرقاول، بلدرچین، چاخ لق، زنگوله بال، سلیم، خروس کولی، آبچلیک، ابیا، پاشلک، تلیله، جغد، چکاوک، دارکوب، هدهد، سبزه قبا، زنبورخوار، ماهی خورک و پرندگان شکاری مانند انواع عقاب، کورکور، سارگپه، سنقر، عقاب دریایی، هما، قرقی، طرلان، پیغو، ترمتای، دلیجه، لیل، بالابان، لاچین و بحری، سسک، پپت، زرده پره، توکا، قمری، چرخ ریسک، مگس گیر، دم جنبانک، سنگ چشم، بلبل، سینه سرخ، کوکو و چلچله از جمله پرندگان بوجاق هستند.
البته تعداد پرندگان بومی ساکن این پارک، فقط ۲۰ گونه است و بقیه از پرندگان مهاجر و عبوری هستند که بیشتر آن ها فصل زمستان را در منطقه می گذرانند و سپس به زادگاه های خود بازمی گردند. شناگر بلوطی پرنده نادری است که تاکنون فقط ۲ بار در ایران دیده شده که یک بار در بوجاق و بار دیگر در جنوب کشور بوده است. پرندگان نادر دیگری چون عروس غاز، فالاروپ، غاز پازرد، و غاز پیشانی سفید کوچک هم در این منطقه دیده شده اند. همچنین حضور پرندگانی مثل طرقه کوهی و چکچک ابلق که معمولاً در مناطق کوهستانی زندگی می کنند تعجب کارشناسان را برانگیخته است.
