پارک ایالتی هنری کاول ردوودز ( Henry Cowell Redwoods State Park ) ، یک پارک ایالتی کالیفرنیا در ایالات متحده است که اساساً متشکل از جنگل و مناطق رودکناری در جلگه دریای سان لورینزو بوده و شامل یک درختستان سرخ چوب های ساحلی طبیعی می باشد. این پارک در شهرستان سانتا کروز و به طور دقیق تر میان شهرهای سانتا کروز و اسکاتس ولی، در نزدیکی منطقه مسکونی فلتون و دانشگاه کالیفرنیا در سانتا کروز، واقع شده است. این پارک همچنین یک کشیدگی به سوی منطقه فال کریک در شمال فلتون دارد که مناطق همجوار خود را شامل نمی شود. این پارک که ۴٬۶۲۳ اکر ( ۱٬۸۷۱ هکتار ) مساحت دارد، در ۱۹۵۴ میلادی تأسیس گردید. [ ۱] [ ۲]
قسمت اساسی پارک حدود ۱٬۷۵۰ اکر ( ۷٫۱ کیلومتر مربع ) را پوشش داده و قسمت مجزای فال کریک ( با فال کریک که در قسمت شمال دورتر شهرستان سن ماتئو موقعیت دارد، اشتباه نشود ) این پارک منطقه ای اضافه با مساحت حدود ۲۳۹۰ اکر ( ۹٫۷ کیلومتر مربع ) را دربر می گیرد. این پارک در انتهای جنوبی ناحیه بوم شناختی جنگل ساحلی کالیفرنیای شمالی واقع شده است. در تنگه های هموار این منطقه جمعیتی بی شماری از درختان سکویای همیشه سبز، صنوبر دوگلاس ساحبی، برگ بو کالیفرنیا بی، بلوط مازوپوست، فندق نوک دار و افرای درشت برگ و تعداد بی شماری از سایر گونه های بومی زندگی می کنند.
در قسمت فراشیبی جنگل سرخ چوب، گونه های از درختان انتقالی چون توت فرنگی درختی ساحلی و کاج زرد که رشد آن در این چنین ارتفاع پایین نادر است، یافت می گردند. برخی از بلندترین و خشک ترین شیب های ستیع این پارک، علاوه بر ریگ پشته های بی نظری و کمیاب سانتا کروز، جوامع بسیار غیرمعمول چاپارال ( بیشه زارهای کالیفرنیا ) که معروف به «جنگل های کوتوله» ( جنگل های ایلفین ) است نیز در خود می پروراند. درختستان طبیعی سرخ چوب که اندازه آن حدود ۴۰ اکر ( ۱۶ هکتار ) است، به طور کامل در قسمت اصلی این پارک واقع شده و توسط گونه های مختلف سرخس و به طور وافر گیاه ترشک ( redwood sorrel ) احاطه شده است. مناطق اطراف، از جمله منطقه ناهمجوار فال کریک، به طور گسترده ای در اواسط تا اواخر دهه ۱۸۰۰ میلادی درخت بری گردید تا از آن به عنوان تخته و انرژی برای تعدادی زیادی از کوره های پخت آهک که در این منطقه فعالیت داشتند، مانند کوره ای که در نزدیکی کاول لایم ورکس حفظ شده است، استفاده گردد. فعالیت های درخت بری بیشتر در دهه ۱۹۲۰ توقف داده شد و سرخ چوب های نسل دوم حالا حدود چند فوت قطر دارند. [ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفقسمت اساسی پارک حدود ۱٬۷۵۰ اکر ( ۷٫۱ کیلومتر مربع ) را پوشش داده و قسمت مجزای فال کریک ( با فال کریک که در قسمت شمال دورتر شهرستان سن ماتئو موقعیت دارد، اشتباه نشود ) این پارک منطقه ای اضافه با مساحت حدود ۲۳۹۰ اکر ( ۹٫۷ کیلومتر مربع ) را دربر می گیرد. این پارک در انتهای جنوبی ناحیه بوم شناختی جنگل ساحلی کالیفرنیای شمالی واقع شده است. در تنگه های هموار این منطقه جمعیتی بی شماری از درختان سکویای همیشه سبز، صنوبر دوگلاس ساحبی، برگ بو کالیفرنیا بی، بلوط مازوپوست، فندق نوک دار و افرای درشت برگ و تعداد بی شماری از سایر گونه های بومی زندگی می کنند.
در قسمت فراشیبی جنگل سرخ چوب، گونه های از درختان انتقالی چون توت فرنگی درختی ساحلی و کاج زرد که رشد آن در این چنین ارتفاع پایین نادر است، یافت می گردند. برخی از بلندترین و خشک ترین شیب های ستیع این پارک، علاوه بر ریگ پشته های بی نظری و کمیاب سانتا کروز، جوامع بسیار غیرمعمول چاپارال ( بیشه زارهای کالیفرنیا ) که معروف به «جنگل های کوتوله» ( جنگل های ایلفین ) است نیز در خود می پروراند. درختستان طبیعی سرخ چوب که اندازه آن حدود ۴۰ اکر ( ۱۶ هکتار ) است، به طور کامل در قسمت اصلی این پارک واقع شده و توسط گونه های مختلف سرخس و به طور وافر گیاه ترشک ( redwood sorrel ) احاطه شده است. مناطق اطراف، از جمله منطقه ناهمجوار فال کریک، به طور گسترده ای در اواسط تا اواخر دهه ۱۸۰۰ میلادی درخت بری گردید تا از آن به عنوان تخته و انرژی برای تعدادی زیادی از کوره های پخت آهک که در این منطقه فعالیت داشتند، مانند کوره ای که در نزدیکی کاول لایم ورکس حفظ شده است، استفاده گردد. فعالیت های درخت بری بیشتر در دهه ۱۹۲۰ توقف داده شد و سرخ چوب های نسل دوم حالا حدود چند فوت قطر دارند. [ ۳]
