پارچه بافتنی

پارچه بافتنی نوعی از پارچه است که بر خلاف منسوجات بی بافت و پارچه های حاصل از نساجی، به روش بافندگی ایجاد شده و هم جنس نرمتری دارد و هم به خاطر بافته بودن، به سادگی قابل شکل دادن است در نتیجه در تهیه جوراب یا کلاه از آن استفاده می شود.
پارچه بافتنی از یک سری رج تشکیل می شود که هر رج به قبلی بافته شده است.
پارچه های بافتنی به دو دستهٔ اصلی تقسیم می شوند: تاربافت و پودبافت. این نامگذاری بر اساس نوع بافت به تناسب تار و پود پارچه انجام می گیرد. پارچه های تاربافت نظیر تریکو استقامت بیشتری دارند، در نتیجه برای بافتنی های ظریف تر ( نظیر لباس زیر ) به کار می روند.
تریکو یکی از انواع پارچه های تاربافت است. در این نوع پارچه، بافت به صورت زیگزاگ حول یک رشتهٔ عمودی ( تار ) انجام می شود، که متمایز با بافت معمولی است که حول پود انجام می گیرد. این کار باعث مقاومت بیشتر این نوع پارچه در برابر «دررفتن» ( از هم جداشدن رشته های بافته ) می گردد.