پاروویروس سگ

پاروویروس سگ سانان ( اسامی دیگر آن CPV2، CPV یا پاروو ) ویروس واگیرداری است که اغلب سگ ها را آلوده می کند. CPV به شدت واگیردار است و از سگی به سگ دیگر توسط تماس مستقیم یا غیرمستقیم با مدفوع منتقل می شود واکسن از آلودگی جلوگیری می کند اما نرخ مرگ و میر در سگ های درمان نشده تا ۹۱ درصد هم می رسد. درمان اغلب همراه با بستری شدن است. پاروویروس سگ سانان ممکن است پستانداران دیگر از جمله روباه، گرگ، گربه و راسو را هم آلوده کند. [ ۱] گربه سانان به پن لکوپنی مستعد هستند که یک سویهٔ متفاوت از پاروویروس است. ref> Hartmann, Katrin; Steutzer, Bianca ( August 2014 ) . "Feline parvovirus infection and associated diseases". Pubmed. Retrieved 17 September 2020. < /ref>
Realm:Monodnaviria/Kingdom:Shotokuvirae/Phylum:Cossaviricota/Class:Quintoviricetes/Order:Piccovirales/Family:Parvoviridae/Genus:Protoparvovirus/
Species:Carnivore Protoparvovirus 1/Virus:Canine Parvovirus/
سگ هایی که بیماری در آن ها توسعه پیدا می کند اغلب علائم را در طی ۳ تا ۱۰ روز بعد ار آلودگی نشان می دهند. این علائم شامل:خستگی، استفراغ، تب و اسهال ( عموماً اسهال خونی ) می باشد. به طور کلی اولین علامت خستگی است. علائم ثانویه شامل از دست رفتن آب بدن و اشتها و اسهال همراه با استفراغ می باشد. اسهال و استفراغ باعث از دست رفتن آب بدن می شود که در نتیجه تعادل الکترولیت ها را در سگ ها به هم می زند. آلودگی های ثانویه در نتیجه تضعیف سیستم ایمنی رخ می دهد. ساختار طبیعی دیواره روده درگیر می شود و به همین دلیل خون و پروتئین به داخل روده نشت پیدا می کند و باعث کم خونی و از دست دادن پروتئین می شود. اندوتوکسین ها هم به داخل گردش خون وارد می شوند و در نتیجه اندوتوکسمی را پدیدمی آورند. سگ ها در مراحل پایانی بیماری بوی متفاوتی از بقیهٔ سگ های سالم دارند. گلبول های سفید خون کاهش می یابد که همین باعث ضعیف شدن سگ می شود. هر کدام از فاکتورها و عوامل ذکر شده می تواند به شوک و مرگ حیوان منجر شود. حیوانات جوان تر نرخ مرگ و میر بالاتری دارند.
تشخیص از طریق شناسایی ویروس در مدفوع از طریق آزمایش الیزا ( ELISA ) یا از روش آزمایشی لخته خون یا به کمک میکروسکوپ الکترونی میسر می باشد. روش تست PCR برای تشخیص ویروس در دسترس می باشد که در مواقعی که ویروس کمی در مدفوع وجود دارد که از روش ELISA قابل تشخیص نیست تست PCR می تواند کارساز باشد. از نظر کلینیکی، شکل روده ای بیماری ممکن است با Coronavirus یا شکل های دیگری از عفونت روده اشتباه گرفته شود که تشخیص تفریقی آن در جدی تر بودن روند بیماری، اسهال خونی، تعداد کم گلبول های سفید خون و نکروز دیواره روده است. علائم گفته شده در سگ های واکسینه نشده دیده می شود. شکل قلبی این بیماری به دلیل علائم خاص آن راحت تر تشخیص داده می شود.