پاروویروس

زیرخانواده پاروویروس ها ( نام علمی: Parvovirinae ) ، دسته ای از دی ان ای ویروس های جانوری هستند که در خانوادهٔ پارووویریده طبقه بندی شده اند. آن ها دارای دی ان ای تک رشته ای و خطی به اندازه ۵۰۰۰ نوکلئوتید هستند. اندازه آن ها بین ۱۸ تا ۲۶ نانومتر است. آن ها به شکل بیست وجهی بوده و فاقد پوشش ویروس ( انولوپ ) هستند. بیشتر پاروویروس ها برای میزبان های خود اختصاصی هستند. [ ۱] این زیرخانواده، در مهره داران بیماری زا هستند. پارووویروس بی۱۹ ( اریتروویروس ) ، مهم ترین پاروویروس از لحاظ پزشکی است. این ویروس موجب بیماری اریتم عفونی یا بیماری پنجم ( Fifth disease ) در کودکان و گاهی بزرگسالان می شود. بیماری همراه با تب، لرز و دردهای عضلانی و راش های پوست صورت و مشابه گونه سیلی خورده است. بیماری کشنده نیست. همچنین پاروویروس بی ۱۰ می تواند موجب بیماری بحران آپلاستیک در مبتلایان به کم خونی داسی شکل و تالاسمی شود. پیامد این رخداد، کاهش تولید گلبول های قرمز و در نتیجه کاهش هموگلوبین خون است. [ ۲] [ ۳]
تا سال ۲۰۲۰، تعداد ۱۰ سرده از زیرخانوادهٔ پارووویروس ها به شرح زیر، شناسایی شده اند:[ ۴]
• Amdoparvovirus
• Artiparvovirus
• Aveparvovirus
• Bocaparvovirus
• Copiparvovirus
• Dependoparvovirus
• Erythroparvovirus
• Loriparvovirus
• Protoparvovirus
• Tetraparvovirus[ ۴]