پاره دوز. [ رَ / رِ ] ( نف مرکب ) پینه دوز. لخت دوز. لاخه دوز. پینه گر. وصله گر : ما پادشاه پاره و رشوت نبوده ایم بل پاره دوز خرقه دلهای پاره ایم.مولوی.گر بغریبی رود از شهر خویش سختی و محنت نبرد پاره دوزور بخرابی فتد از مملکت گرسنه خسبد ملک نیمروز.سعدی.و بیشتر بمعنی در پی نهنده کفش دریده و پاره باشد.