پارمنیدس فیلسوف پیشاسقراطی بود. غالباً گفته می شود که پارمنیدس علم منطق را ابداع کرده است ولی آنچه او واقعاً ابداع کرده است، علم مابعدالطبیعه مبتنی بر منطق بود. [ ۱]
پارمنیدس در الئا واقع در جنوب ایتالیای امروز، بین سال های ۵۱۵–۵۴۰ ق. م به دنیا آمد و حدود سال های ۴۴۶–۴۷۰ ق. م درگذشت.
ظاهراً او مردی اشراف زاده بوده و در قانون گذاری شهرش الئا، سهیم بوده است. پارمنیدس همچنین به طبیب چهارم معروف است.
اگرچه دیدگاهی وجود دارد که کسنوفانس را بنیان گذار مکتب الئا دانسته است، اما به دلیل نبودن شواهد کافی، عمدتاً پارمنیدس را بنیان گذار مکتب الئا می دانند. [ ۲]
برخلاف هراکلیتوس که مبهم و رازوار سخن می گفت، پارمنیدس به فهم افراد از افکارش بسیار اهمیٌت می داد. وی اندیشه های فلسفی خود را به نظم کشید. این اشعار مشتمل بر یک «مقدمه» و دو بخش به نام های «راه حقیقت» ( way of truth ) و «راه ایمان یا عقیده» ( way of belief or opinion ) می باشد. [ ۳]
پارمنیدس عقل را تنها منبع شناخت برای بشر می دانست و منکر نقش حواس در شناخت بود. [ ۴]
پارمنیدس نیز همچون فلاسفهٔ پیش از خود، مجذوب این پرسش شده بود که بنیاد جهان چیست. پارمنیدس نخستین فیلسوفی است که در پاسخ به این پرسش، «وجود» یا «موجود»، ( being ) را به عنوان بنیاد و اصل معرفی می کند. [ ۲]
وجود علتی ندارد، همیشه بوده و تا همیشه خواهد بود. نه از وجود برمی خیزد و نه از لاوجود. [ ۲] پارمنیدس در این باره می گوید:
• «چه پیدایشی برای موجود جستجو خواهی کرد؟ چگونه و از کجا پرورده شده؟ اجازه نخواهم داد که بگویی یا بیندیشی که از ناهستنده پدید آمده است. »[ ۲]
به نظر پارمنیدس، از آنجا که وقتی می اندیشیم دربارهٔ چیزی می اندیشیم، و وقتی که نامی را به کار می بریم، آن نام متعلق به چیزی است؛ پس لازمست که هم اندیشه و هم زبان موضوعاتی خارج از خود داشته باشند؛ و چون می توانیم در هر زمان که بخواهیم دربارهٔ چیزی بیندیشیم، یا از چیزی نام ببریم، پس هرچه بتواند اندیشیده شود، یا درباره اش سخنی گفته شود، باید در هر زمانی وجود داشته باشد؛ یعنی اندیشه تنها به هستی تعلق می گیرد و هستی نیز که در زمان نامتناهی است. در نتیجه تغییر و تغیٌر نمی تواند صورت بگیرد؛ زیرا که تغییر به وجود آمدن و از میان رفتن چیزهاست. [ ۱]
پارمنیدس در الئا واقع در جنوب ایتالیای امروز، بین سال های ۵۱۵–۵۴۰ ق. م به دنیا آمد و حدود سال های ۴۴۶–۴۷۰ ق. م درگذشت.
ظاهراً او مردی اشراف زاده بوده و در قانون گذاری شهرش الئا، سهیم بوده است. پارمنیدس همچنین به طبیب چهارم معروف است.
اگرچه دیدگاهی وجود دارد که کسنوفانس را بنیان گذار مکتب الئا دانسته است، اما به دلیل نبودن شواهد کافی، عمدتاً پارمنیدس را بنیان گذار مکتب الئا می دانند. [ ۲]
برخلاف هراکلیتوس که مبهم و رازوار سخن می گفت، پارمنیدس به فهم افراد از افکارش بسیار اهمیٌت می داد. وی اندیشه های فلسفی خود را به نظم کشید. این اشعار مشتمل بر یک «مقدمه» و دو بخش به نام های «راه حقیقت» ( way of truth ) و «راه ایمان یا عقیده» ( way of belief or opinion ) می باشد. [ ۳]
پارمنیدس عقل را تنها منبع شناخت برای بشر می دانست و منکر نقش حواس در شناخت بود. [ ۴]
پارمنیدس نیز همچون فلاسفهٔ پیش از خود، مجذوب این پرسش شده بود که بنیاد جهان چیست. پارمنیدس نخستین فیلسوفی است که در پاسخ به این پرسش، «وجود» یا «موجود»، ( being ) را به عنوان بنیاد و اصل معرفی می کند. [ ۲]
وجود علتی ندارد، همیشه بوده و تا همیشه خواهد بود. نه از وجود برمی خیزد و نه از لاوجود. [ ۲] پارمنیدس در این باره می گوید:
• «چه پیدایشی برای موجود جستجو خواهی کرد؟ چگونه و از کجا پرورده شده؟ اجازه نخواهم داد که بگویی یا بیندیشی که از ناهستنده پدید آمده است. »[ ۲]
به نظر پارمنیدس، از آنجا که وقتی می اندیشیم دربارهٔ چیزی می اندیشیم، و وقتی که نامی را به کار می بریم، آن نام متعلق به چیزی است؛ پس لازمست که هم اندیشه و هم زبان موضوعاتی خارج از خود داشته باشند؛ و چون می توانیم در هر زمان که بخواهیم دربارهٔ چیزی بیندیشیم، یا از چیزی نام ببریم، پس هرچه بتواند اندیشیده شود، یا درباره اش سخنی گفته شود، باید در هر زمانی وجود داشته باشد؛ یعنی اندیشه تنها به هستی تعلق می گیرد و هستی نیز که در زمان نامتناهی است. در نتیجه تغییر و تغیٌر نمی تواند صورت بگیرد؛ زیرا که تغییر به وجود آمدن و از میان رفتن چیزهاست. [ ۱]
wiki: پارمنیدس
پارمنیدس (گفتگو). پارمنیدس ( به انگلیسی: Parmenides؛ به یونانی: Παρμενίδης ) یکی از گفتگوهای افلاطون است. این گفتگو به عنوان یکی از چالش برانگیزترین و معمایی ترین گفتگوهای افلاطون است. [ ۱] [ ۲] [ ۳] ظاهراً پارمنیدس روایتی از ملاقات دو فیلسوف بزرگ مکتب الئایی، پارمنیدس و زنون الئایی، و سقراط جوان است. مناسبت این جلسه، خواندن رساله ای توسط زنون در دفاع از مونیسم پارمنیدسی در برابر آن دسته از طرف داران کثرت گرایی بود که ادعا می کردند فرض پارمنیدس باعث ایجاد پوچی ها و تناقضات غیرقابل تحمل می شود. گفتگو در خلال دیداری بین پارمنیدس و زنون الئایی در شهر زادگاه سقراط در آتن انجام می شود. این مکالمه از نظر زمانی قدیمی ترین گفتگو است زیرا سقراط تنها نوزده سال دارد.
اکثر محققان موافقند که این گفتگو یک مکالمه تاریخی نیست و به احتمال زیاد ساخته ذهن افلاطون است. [ ۴]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاکثر محققان موافقند که این گفتگو یک مکالمه تاریخی نیست و به احتمال زیاد ساخته ذهن افلاطون است. [ ۴]
wiki: پارمنیدس (گفتگو)