پارش

لغت نامه دهخدا

پارش. ( اِ ) قسمی گندم که در سیستان زراعت کنند.

فرهنگ فارسی

قسمی گندم که در سیستان زراعت کنند

پیشنهاد کاربران

بخشی از، بخشی، بخش، تکه ای، تکه، خارج قسمت، جزئی از کل . . .
"پارش"
پارش به جای جزئیت ( جزئی بودن )
و نیز به جای تقسیم
«پارِش» تقسیم.

بپرس