پارْسونْز، ویلیام (۱۸۰۰ـ۱۸۶۷)(Parsons, William)
پارْسونْز، ویلیام
اخترشناس، فن شناس، و سیاستمدار ایرلندی. بزرگ ترین تلسکوپ زمان خود را ساخت. او پانزده سحابی مارپیچی را یافت، سحابی خرچنگ را نام گذاری کرد، و جزو نخستین کسانی بود که از ماه عکس برداشتند. در یورک زاده شد و در ترینیتی کالج، دوبلین و آکسفورد درس خواند. پسر ارشد مالکی صاحب نام بود و در حالی که هنوز دانشجوی دورۀ لیسانس بود به عضویت پارلمان درآمد. او نمایندگی دربار در کُنت نشین را بر عهده گرفت و سیزده سال در این مقام باقی ماند. در ۱۸۳۱، کُنتِ دوم کُنت نشین آفلی شد و در ۱۸۴۱، بعد از مرگ پدرش، به مجلس اعیان راه یافت. در جریان قحطی سیب زمینی ۱۸۴۶ و پس از آن، برای بهبود شرایط زندگی زارعان اجاره کار خود تلاش هایی به عمل آورد. پارسونز با انگیزۀ ساخت تلسکوپی بزرگ و قدرتمند، ریخته گری و پرداخت آینه را آموخت. آزمایش های او از ۱۸۲۶ آغاز شد و چهارده سال بعد توانست آینه ای یکپارچه، به قطر ۹۲ سانتی متر، بسازد. در ۱۸۴۲، قرصی ۸,۱متری معروف به لویاتانِ پارسونزتاون را ریخته گری کرد که تقریباً چهار تُن وزن داشت و به تلسکوپی با فاصلۀ کانونی۱۶.۲ متر الحاق شد. این کار روی هم رفته سه سال طول کشید. این تلسکوپ در جایگاه خانوادگی بیرکاستل در پارسونزتاون ایرلند نصب شد و از ۱۸۴۵ تا ۱۸۷۸، بیشتر برای رصدکردن سحابی ها و خوشه های ستاره ای مورد استفاده قرار گرفت. همچنین، پارسونز برای استقرار استوایی (معدل النهاری) رصدخانۀ بزرگ نوعی راه اندازِ کوکی ابداع کرد. لارنس پارسونز، پسر ارشد او و اِرل چهارم راس نیز اخترشناس بود و پس از مرگ پدر از این تلسکوپ استفاده می کرد. پسر دیگر او، چارلز پارسونز، توربین بخار را اختراع کرد.
پارْسونْز، ویلیام
اخترشناس، فن شناس، و سیاستمدار ایرلندی. بزرگ ترین تلسکوپ زمان خود را ساخت. او پانزده سحابی مارپیچی را یافت، سحابی خرچنگ را نام گذاری کرد، و جزو نخستین کسانی بود که از ماه عکس برداشتند. در یورک زاده شد و در ترینیتی کالج، دوبلین و آکسفورد درس خواند. پسر ارشد مالکی صاحب نام بود و در حالی که هنوز دانشجوی دورۀ لیسانس بود به عضویت پارلمان درآمد. او نمایندگی دربار در کُنت نشین را بر عهده گرفت و سیزده سال در این مقام باقی ماند. در ۱۸۳۱، کُنتِ دوم کُنت نشین آفلی شد و در ۱۸۴۱، بعد از مرگ پدرش، به مجلس اعیان راه یافت. در جریان قحطی سیب زمینی ۱۸۴۶ و پس از آن، برای بهبود شرایط زندگی زارعان اجاره کار خود تلاش هایی به عمل آورد. پارسونز با انگیزۀ ساخت تلسکوپی بزرگ و قدرتمند، ریخته گری و پرداخت آینه را آموخت. آزمایش های او از ۱۸۲۶ آغاز شد و چهارده سال بعد توانست آینه ای یکپارچه، به قطر ۹۲ سانتی متر، بسازد. در ۱۸۴۲، قرصی ۸,۱متری معروف به لویاتانِ پارسونزتاون را ریخته گری کرد که تقریباً چهار تُن وزن داشت و به تلسکوپی با فاصلۀ کانونی۱۶.۲ متر الحاق شد. این کار روی هم رفته سه سال طول کشید. این تلسکوپ در جایگاه خانوادگی بیرکاستل در پارسونزتاون ایرلند نصب شد و از ۱۸۴۵ تا ۱۸۷۸، بیشتر برای رصدکردن سحابی ها و خوشه های ستاره ای مورد استفاده قرار گرفت. همچنین، پارسونز برای استقرار استوایی (معدل النهاری) رصدخانۀ بزرگ نوعی راه اندازِ کوکی ابداع کرد. لارنس پارسونز، پسر ارشد او و اِرل چهارم راس نیز اخترشناس بود و پس از مرگ پدر از این تلسکوپ استفاده می کرد. پسر دیگر او، چارلز پارسونز، توربین بخار را اختراع کرد.
wikijoo: پارسونز،_ویلیام_(۱۸۰۰ـ۱۸۶۷)