پارس کردن

حالا با توجه به اینکه بین پاس و پارس کشمکش هایی هست فارق از گذشته این دو واژه بهتر خودمون بیایم قانونی برای خودمون بذاریم و قبول کنیم که پارس یعنی همون قوم ایرانی و پاس کردن یعنی واق واق سگ هستش . . .
موفق باشید

این مدرک نشان می دهد که بر خلاف ادعای شما پاثر در فارسی قدیم به معنی صدای سگ نبوده است:

در مورد واژه پاثرَ توضیح ندادید که این واژه دقیقا چیست؟ به عنوان مثال آیا این واژه از دو جزء �پاث ( که می تواند همین پاس فارسی باشد ) بعلاوه �ـار ( وند وجه وصفی ) � ساخته شده است؟ اگر چنین است پاثر یا همان پاسار بمعنای پاس دهنده، پاسبانی دهنده، یا چیزی مرتبط با پاسبانی خواهد بود. . و هیچ ربطی به پارس ندارد.
وند ـار در فارسی امروز در واژگانی مانند پرستار، خواستار، کردار، رفتار وجود دارد.

کسانیکه از مشابهت واژه پارس سگ با نام قوم پارس ، شرم دارند باید بدانند که سگ در ایران باستان دارای احترام و علاقه فراوان بوده است. با چنین دیدگاهی ما با
واژه پاس به این معنی هم مشکل خواهیم داشت . دیگر اینکه واژهٔ پارس هم مانند شیر و بادیه ، میتواند معانی متفاوت داشته باشد که هیچ ربطی به یکدیگر میتوانند نداشته باشند . پس بیجهت در پی آسمان ریسمان بافتن برای توجیه پارس کردن نباشیم.
مولانا میگوید :
آن یکی شیر است اندر بادیه ، وین یکی شیر است اندر بادیه ! آن یکی شیر است کآدم میخورد ، وین یکی شیر است کآدم میخورد !!