پارس، قَبیلۀ
یکی از سه تیرۀ اصلی اقوام هندوایرانی که ظاهراً در قرن ۹پ م به فلات ایران کوچید. مبدأ و مسیر مهاجرت پارسیان هنوز آشکار نیست و هرچند شلمنصر سوم پادشاه آشور در ۸۳۴پ م از پارسوآ در جنوب و جنوب غربی دریاچۀ ارومیه نام می برد، اما مدارک باستان شناختی حضور پارسیان را تا قرن ۶پ م و تشکیل پادشاهی هخامنشی تأیید نمی کنند. شاید در حدود ۷۰۰پ م قبیلۀ پارس از شمال و دشت های مرکزی ایران مستقیماً به ناحیۀ مسجد سلیمان کنونی وارد شده بود. قبیلۀ پارس بنا بر کتیبه های میخی پارسی باستان، به جای مانده از دورۀ هخامنشی، به زبانی از شاخۀ هندوایرانی تکلم می کرد که امروزه آن را پارسی باستان نامیده اند. پارسی باستان با زبان اوستایی قرابت دارد. سازمان اجتماعی قبیلۀ پارس از نظر باستان شناسی هنوز دانسته نیست. پاسارگاد اولین مرکز سیاسی پارسیان نیز بیشتر اردوگاه چادرنشینان می نماید تا شهری انسجام یافته چون شوش یا بابل. هرودوت از دَه طایفۀ پارسی نام می برد: پاسارگاد، مرفی، ماسپی، پانتالی، دژوسی، گرمانی، دایی، مرد، دروپیک، و ساگارتی؛ با این حال مستشرقین ساگارتی را از ماد می دانند و نه پارس. مادها خویشاوند نزدیک قومی پارسیان بودند به گونه ای که تفکیک آن دو از هم دشوار است. این تفکیک بیشتر از نظر تاریخ سیاسی سلسله هاست تا فرهنگ و زبان. پارسیان با تضعیف شدید عیلام در حدود ۶۴۰پ م و پس از شکست عیلامیان از آشوریان، در مناطق امروزی استان فارس قدرت یافتند و در نهایت در ۵۵۰پ م کوروش کبیر پادشاهی هخامنشی را بنیاد نهاد.
یکی از سه تیرۀ اصلی اقوام هندوایرانی که ظاهراً در قرن ۹پ م به فلات ایران کوچید. مبدأ و مسیر مهاجرت پارسیان هنوز آشکار نیست و هرچند شلمنصر سوم پادشاه آشور در ۸۳۴پ م از پارسوآ در جنوب و جنوب غربی دریاچۀ ارومیه نام می برد، اما مدارک باستان شناختی حضور پارسیان را تا قرن ۶پ م و تشکیل پادشاهی هخامنشی تأیید نمی کنند. شاید در حدود ۷۰۰پ م قبیلۀ پارس از شمال و دشت های مرکزی ایران مستقیماً به ناحیۀ مسجد سلیمان کنونی وارد شده بود. قبیلۀ پارس بنا بر کتیبه های میخی پارسی باستان، به جای مانده از دورۀ هخامنشی، به زبانی از شاخۀ هندوایرانی تکلم می کرد که امروزه آن را پارسی باستان نامیده اند. پارسی باستان با زبان اوستایی قرابت دارد. سازمان اجتماعی قبیلۀ پارس از نظر باستان شناسی هنوز دانسته نیست. پاسارگاد اولین مرکز سیاسی پارسیان نیز بیشتر اردوگاه چادرنشینان می نماید تا شهری انسجام یافته چون شوش یا بابل. هرودوت از دَه طایفۀ پارسی نام می برد: پاسارگاد، مرفی، ماسپی، پانتالی، دژوسی، گرمانی، دایی، مرد، دروپیک، و ساگارتی؛ با این حال مستشرقین ساگارتی را از ماد می دانند و نه پارس. مادها خویشاوند نزدیک قومی پارسیان بودند به گونه ای که تفکیک آن دو از هم دشوار است. این تفکیک بیشتر از نظر تاریخ سیاسی سلسله هاست تا فرهنگ و زبان. پارسیان با تضعیف شدید عیلام در حدود ۶۴۰پ م و پس از شکست عیلامیان از آشوریان، در مناطق امروزی استان فارس قدرت یافتند و در نهایت در ۵۵۰پ م کوروش کبیر پادشاهی هخامنشی را بنیاد نهاد.
wikijoo: پارس،_قبیله